เขื่อนกันคลื่น

ชายหาดเขาตะเกียบ เป็นชายหาดฝั่งอ่าวไทย มีความยาวประมาณ 1.5 กิโลเมตร มีความลาดชันต่ำ หาดทรายที่นี่จะขาว ละเอียด น้ำไม่ลึก เหมาะกับการลงเล่นน้ำ และสามารถแวะนนัสการพระพุทธรูป ปางห้ามสมุทรองค์ใหญ่บริเวณเชิงเขาตะเกียบได้ (https://thailandtourismdirectory.go.th/attraction/1438) ส่วนหาดเขาตะเกียบด้านฝั่งทิศใต้ จะติดกับหาดสวนสนประดิพัทธ์ ชายทะเลด้านนี้ค่อนข้างเงียบสงบ และเป็นธรรมชาติอยู่มาก มีหาดทรายกว้าง บริเวณชายหาดทั้งสองด้าน มีโรงแรมและร้านอาหารไว้ค่อยบริการนักท่องเที่ยว (https://thailandtourismdirectory.go.th/attraction/1438) ฺBeach Lover ได้เดินเท้าสำรวจชายหาดเขาตะเกียบฝั่งใต้หรือทิศใต้ติดกับท่าเรือเขาตะเกียบที่มีระยะทางประมาณ 450 เมตร ในช่วงต้นเดือนธันวาคม 2567 พบว่าชายหาดแถบนี้เงียบกว่าฝั่งทิศเหนือ แต่ยังคงพบเห็นร้านอาหารและเครื่องดื่มตลอดทั้งแนว ที่ช่วงเย็นๆคาดว่าผู้ประกอบการจะนำออกมาเปิดบริการโดยวางบนชายหาด ชายหาดบริเวณนี้คลื่นค่อนข้างสงบและชายหาดค่อนข้างกว้าง ในฤดูกาลนี้ที่คลื่นลมมาจากทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นหลัก ชายหาดแถบนี้จึงค่อนข้างปลอดคลื่น เนื่องจากเป็นชายหาดด้านหลังเขา รวมถึงมีโครงสร้างเขื่อนกันคลื่นและโครงสร้างปากร่องน้ำติดกับคลองด้านหลังเขา ในช่วง High season และไม่ได้ตรงกับช่วงเทศกาลใดๆของคนไทยนี้ พบเพียงนักท่องเที่ยวต่างชาตินั้น โดยมากมาทำกิจกรรมง่ายๆเช่น นอนอาบแดด อ่านหนังสือ เล่นกีฬาริมชายหาด อย่างไรก็ตาม เมื่อเดินตามแนวชายฝั่งไปทางทิศใต้จนเกือบสุดเขต พบว่ามีแนวกระสอบทรายของร้านอาหารวางเพื่อป้องกันพื้นที่ตัวเองอยู่ 1 ร้าน ซึ่งถือเป็นร้านเดียวเท่านั้นของชายหาดเขาตะเกียบฝั่งใต้ที่พบร่องรอยการป้องกันชายฝั่ง เท่าที่สังเกตพบว่ากระสอบทรายยังคงสภาพใหม่มาก เหมือนเพิ่งวางไปเมื่อไม่นานมานี้ คาดว่าใช้ป้องกันระดับน้ำที่ยกตัวสูงขึ้นช่วงน้ำเกิดในบางฤดูกาลเท่านั้น เนื่องจากเมื่อเดินสำรวจตลอดแนวเกือบครึ่งกิโลเมตรไม่พบร่องรอยการกัดเซาะชายฝั่งเลย

Beach Lover ได้เคยนำเสนองานวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงชายฝั่งบริเวณหาดนราทัศน์ไปแล้ว ติดตามได้จากโพสเก่าๆ (https://beachlover.net/ชายหาดหายไปไหน-หาดนราท/) Beach Lover ได้มีโอกาสสำรวจภาคสนามบริเวณหาดนราทัศน์อีกครั้งในเดือนตุลาคม 2566 ครั้งนี้ชวนเดินสำรวจ “กำแพงกันคลื่น” ด้านหลังของ “เขื่อนกันคลื่น (Breakwater)” ตัวที่ 7 และ 8 ทางทิศเหนือของหาดนราทัศน์ ซึ่งมีรูปแบบเป็นกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียง แต่ดูเหมือนว่าหินที่นำมาก่อสร้างนั้นคัดขนาดมาไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ รวมถึงมาตรฐานงานก่อสร้างด้วย จึงพบความเสียหายบนสันกำแพงเกือบตลอดทั้งแนว พื้นที่ด้านหลังกำแพงนั้นมีบ้านเรือนประชาชนน้อยมาก พบร่องรอยการท่วมถึงของน้ำทะเลในอดีต และมีถนนดินเส้นเล็กๆวิ่งเลียบกับแนวกำแพงกันคลื่นไปยังปากคลอง อันที่จริงโครงสร้างเขื่อนกันคลื่นทั้ง 8 ตัวที่วางอยู่นอกชายฝั่งด้านหน้ากำแพงกันคลื่นนั้น มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง โดยทั่วไปจะสามารถป้องกันพื้นที่ด้านหลังโครงสร้างให้ปลอดภัยได้ แต่จะเกิดผลกระทบในพื้นที่ถัดไปและพื้นที่ระหว่างช่องเปิดของโครงสร้าง (https://beachlover.net/โครงสร้างชายฝั่งทะเล-เข/) แต่ในกรณีนี้ เพราะเหตุใดชายหาดด้านหลังจึงหายไปทั้งหมดในอัตราที่น่าตกใจ คือถูกกัดเซาะหายไปถึง 140 เมตรในรอบ 11 ปีที่ผ่านมา จนเป็นสาเหตุให้ต้องสร้างกำแพงกันคลื่นด้านหลังอีกชั้นหนึ่ง … ควรตั้งคำถามไปที่ใครดี?!?

ที่มา: https://www.fm91bkk.com/newsarticle เมื่อเวลา 11:00 น.ของวันที่ 3 กันยายน 2566 เจ้าหน้าที่กู้ภัยสว่างพรกุศลระยอง และทีมค้นหาใต้น้ำ ก็คนพบร่างของ นางสาวเพชรดา นักเรียนหญิง ชั้น ปวช. ปี 1 อายุประมาณ 15-16 ปี ของวิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่ง ในจังหวัดระยอง ที่ถูกคลื่นซัดจมหายไปในทะเล ขณะลงเล่นน้ำกับเพื่อนรวม 4 คน ที่บริเวณชายหาดแสงจันทร์ ตำบลเนินพระ อำเภอเมืองจังหวัดระยอง เมื่อช่วงบ่ายวานนี้ โดยพบร่างของผู้สูญหาย ติดอยู่กับซอกหินของเขื่อนกันคลื่น เจ้าหน้าที่ต้องใช้อุปกรณ์ยกหินออกก่อน จึงสามารถนำร่างขึ้นฝั่งได้ ท่ามกลางความเสียใจของญาติ ๆ ที่มาเฝ้ารอสังเกตการณ์ค้นหา ตั้งแต่เมื่อคืน จนถึงเช้าวันนี้ โดยเมื่อช่วงเช้าญาติผู้เสียชีวิตได้ทำการจุดธูป 7 ดอกไหว้เจ้าที่เจ้าทาง เพื่อขอให้พบร่างของน้อง ต่อมาไม่นานเจ้าหน้าที่กู้ภัยก็พบว่าร่างของน้อง ติดอยู่ที่บริเวณซอกหินของเขื่อนกันคลื่น โดยพบว่าตามร่างกายมีบาดแผลฉีกขาด ตามบริเวณใบหน้า และร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนคาดว่าจะถูกคลื่นซัดกระแทกกับโขดหินในทะเล อ่านข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขื่อนกันคลื่น (Breakwater) ได้ที่ https://beachlover.net/breakwater/

Click Link ชื่อเรื่องด้านล่างเพื่อนำเข้าสู่คำพิพากษาฉบับสมบูรณ์

คดีประวัติศาสตร์ที่ว่านี้คือ “คดีหาดสะกอม” ซึ่งนับว่าเป็นคดีประวัติศาสตร์คดีแรกที่ประชาชนลุกขึ้นมาใช้อำนาจฟ้องรัฐในความผิดที่เกี่ยวข้องกับชายหาด โดยมีการฟ้องร้องเมื่อมกราคมปี 2551 และศาลชั้นต้นพิพากษาเมื่อกรกฎาคมปี 2554 โดยศาลปกครองสูงสุดได้นั่งพิจารณาคดีครั้งแรกเมื่อกันยายน 2564 อ่านเรื่องราวของคดีหาดสะกอมเพิ่มเติมได้จาก https://beachlover.net/คดีสะกอม-จ-สงขลา/ และ https://beachlover.net/นั่งพิจารณาคดีครั้งแรก-ตุลาการผู้แถลงคดีศาลปกครองสูงสุด-กรณีเขื่อนกันคลื่นหาดสะกอม/ และ https://beachlover.net/14-ปีผ่านไป-กับสันทรายโบราณบ้านโคกสัก/ รวมถึง E-Book คดีชายหาดจาก https://beachlover.net/การฟ้องคดีปกครอง/ มาวันนี้ ศาลปกครองสูงสุดได้นัดอ่านคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุดในวันที่ 26 มกราคม 2565 หากนับตั้งแต่วันฟ้องคดีจวบจนถึงวันพิพากษาคดี นับว่าเรื่องราวประวัติศาสตร์นี้อยู่ในกระบวนการยุติธรรมนานถึง 14 ปีเต็ม คดีประวัติศาสตร์นี้จะจบลงอย่างไร Beach Lover จะนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังหลังการพิพากษา โปรดติดตาม