Home

Beach Lover เคยพาไปชมชายหาดแถบนี้มาแล้วจากโพส https://beachlover.net/หาดบางละมุง-กำลังจะมีกำแพง/ จะพบว่าหาดบางละมุงโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางทิศใต้เต็มไปด้วยกำแพงริมทะเลที่สร้างโดยเอกชนจนเกือบหมดแล้ว ในรูปแบบที่แตกต่างกันไป แต่โดยส่วนมากแล้วเราจะพบกำแพงแบบตั้งตรง (แนวดิ่ง) เป็นส่วนใหญ่ พบว่าตลอดแนวกว่า 2 กิโลเมตร ที่ริมทะเลพบเห็นได้แต่กำแพงนั้น มีชายหาดธรรมชาติยาวประมาณ 90 เมตร ที่ปราศจากโครงสร้างป้องกันใดๆ แทรกตัวอยู่ระหว่างกำแพงตามภาพ และจากการสืบค้นข้อมูลภาพถ่ายย้อนหลังกลับไปในอดีต (ถึงปี ค.ศ.2003) ก็พบว่า พื้นที่นี้ไม่เคยมีการสร้างโครงสร้างป้องกันใดๆริมชายฝั่งทะเลเลย พบว่าแนวนอกสุดของโครงสร้างถาวรซึ่งก็คือทางเดินอยู่พ้นจากระดับน้ำสูงสุด (ตามภาพปัจจุบัน) ขึ้นไปประมาณ 30 เมตร ด้วยเหตุที่มีระยะถอยร่นขึ้นไปบนฝั่งค่อนข้างเพียงพอ จึงไม่พบร่องรอยความเสียหายจากคลื่นเหมือนพื้นที่อื่นๆที่อยู่บริเวณข้างเคียง

Beach Lover เคยพาสำรวจอ่าวดงตาลเมื่อสองปีก่อนไปแล้วจากโพส https://beachlover.net/อ่าวดงตาล-ถูกขลิบ/ และ https://beachlover.net/รื้อกำแพง-อ่าวดงตาล/ โดยในเวลานั้นพื้นที่หาดดงตาลทางทิศตะวันออกติดกับหัวเขายังคงเป็นหาดทรายธรรมชาติ และถูกเปิดเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าใช้พื้นที่ได้แบบจำกัดเวลา วันนี้ Beach Lover ได้สำรวจพื้นที่นี้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้พบว่าพื้นที่หาดทรายที่เคยนำเสนอไปในโพสก่อนหน้านี้ถูกปิดพื้นที่เพื่องานก่อสร้างกำแพงกันคลื่นแบบขั้นบันได โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง พื้นที่นี้กำลังก่อสร้างกำแพงกันคลื่นแบบขั้นบันได พร้อมงานปรับภูมิทัศน์ ระยะทาง 808 เมตร ด้วยงบประมาณ 134.9 ล้านบาท โดยใช้ระยะเวลาในการก่อสร้างประมาณ 2 ปี จากการเดินสำรวจพบว่า มีการนำผ้าตาข่ายมาขึงเพื่อปิดพื้นที่ก่อสร้างเกือบตลอดทั้งแนว ตั้งแต่แนวกำแพงหินเรียงตัวเดิมถัดเรื่อยไปทางทิศตะวันออกของหาดทางฝั่งหัวเขาระยะทางกว่า 1 กิโลเมตร และพบว่ามีการตอกเข็มจนครบระยะทางก่อสร้างแล้ว จากภาพพบว่า เสาเข็มต้นนอกสุดนั้นยื่นล้ำลงไปในทะเลค่อนข้างมาก และเป็นพื้นที่ที่ระดับน้ำทะเลท่วมถึง หมายความว่ากำแพงนี้ทับลงไปบนพื้นที่ชายหาดอย่างแน่นอน เมื่อกำแพงนี้แล้วเสร็จ ชายหาดบางส่วนจะหายไปอย่างน้อยก็เท่ากับความกว้างของกำแพงนี้ ยังไม่รวมถึงผลกระทบที่อาจจะเกิดขึ้นด้านหน้ากำแพงที่อาจส่งผลให้เมื่อเวลาผ่านไปชายหาดจะหดหายไปเพิ่มขึ้นอีก จากการเดินสำรวจ ยังพบว่าบริเวณจุดเริ่มต้นโครงการได้เห็นการขึ้นรูปของแนวขั้นบันไดบ้างแล้ว เมื่อโครงการนี้แล้วเสร็จ อ่าวดงตาลระยะทางกว่า 3.5 กิโลเมตรนี้ จะถูกขลิบด้วยกำแพงกันคลื่นตลอดทั้งแนว เมื่อนั้น “อ่าวดงตาล” ชายหาดเลื่องชื่อสำหรับกีฬาทางน้ำคงเหลือเพียงตำนาน

หาดสนกระซิบเป็นชายหาดทรายขาวยาวต่อเนื่องประมาณ 620 เมตร อยู่ติดต่อกับเขตนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด จ.ระยอง เป็นหาดสาธารณะ มีต้นสนบริเวณชายหาด ร่มรื่น เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจ แต่เนื่องจากเป็นชายหาดสั้นๆและไม่มีป้ายบอกทางที่ชัดเจนนัก หาดที่นี่จึงค่อนข้างเงียบสงบ มีร้านค้าร้านอาหารบางตามากๆ Beach Lover ได้เคยพาชมสภาพของหาดสนกระซิบไปแล้วเมื่อสองปีก่อน ติดตามได้จาก https://beachlover.net/หาดสนกระซิบกัดเซาะจนต้องสร้างกำแพงกันคลื่น/ ด้วยสภาพชายหาดแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่ากำลังจะเกิดโครงการป้องกันชายหาดด้วยกำแพงกันคลื่น ระยะทาง 890 เมตร ด้วยงบประมาณ จำนวน 59.375 ล้านบาท ใช้ระยะเวลาก่อสร้างตั้งแต่ 15 พฤศจิกายน 2564-30 ตุลาคม 2566 โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง (รวมเอาโครงการหาดหนองแฟบเข้าไปผนวกด้วยในงบตัวเดียวกัน) ผ่านไปแล้วสองปี ได้มีป้ายประชาสัมพันธ์โครงการ วัสดุก่อสร้าง และแคมป์คนงานมาก่อสร้างบ้างแล้ว แต่โครงสร้างหลักยังไม่เริ่มดำเนินการ แม้จะเริ่มต้นสัญญามาแล้วกว่า 10 เดือน Beach Lover ขอตั้งข้อสังเกตว่า หากชายหาดแห่งนี้ถูกกัดเซาะอย่างรุนแรงจริงจนเป็นเหตุให้ต้องสร้างโครงสร้างป้องกัน ระยะเวลาสองปีผ่านไป ที่ยังไม่มีมาตรการป้องกันโดยใช้โครงสร้างกำแพงกันคลื่น เราน่าจะพบเห็นร่องรอยของความเสียหายบนผิวถนนหรือขอบทางเท้าบ้าง แต่ภาพเชิงประจักษ์นั้นพบเพียงรากของต้นไม้ที่ลอยอยู่บางส่วน ต้นหูกวางล้ม 1 ต้น ซึ่งเป็นไปตามปกติของการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล โดยเฉพาะช่วงเดือนสิงหาคมซึ่งเป็นช่วงปลายมรสุมของพื้นที่แถบนี้ […]

Beach Lover เคยพาสำรวจชายหาดบ้านเพไปแล้วหลายครั้งตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ติดตามได้จากโพสเก่าๆ ผ่าน icon search มุมขวาบน ครั้งนี้ขอพาสำรวจกำแพงริมทะเลหาดบ้านเพว่ายังสบายดีอยู่ไหม หาดบ้านเพที่ Beach Lover พาสำรวจในที่นี้คือหาดสาธารณะใน ต.เพ อ.เมือง จ.ระยอง บางส่วนอยู่ในเขตอุทยานสวนสน ก็จะเรียกว่าหาดสวนสน ส่วนถัดจากหาดสวนสนไปทางปากน้ำแกลงจะเรียกว่าหาดบ้านเพ มีระยะทางประมาณ 5.2 กิโลเมตร ชายหาดแถบนี้เป็นหาดสาธารณะ มีการใช้ประโยชน์เพื่อการท่องเที่ยวเป็นหลัก มีร้านอาหาร กิจกรรม Water Sport ที่จอดเรือประมง ที่พัก เกือบตลอดทั้งแนวยาวกว่า 5.2 กิโลเมตร โดยพบโครงสร้างกำแพงริมทะเลตลอดทั้งแนว บางส่วนเป็นกำแพงกันคลื่น และมีบางส่วนเป็นกำแพงกันดิน (1) กำแพงกันคลื่นแบบขั้นบันไดระยะทางประมาณ 500 เมตร ทางทิศตะวันตกของหาดสวนสนนี้แล้วเสร็จอย่างสมบูรณ์ไปเมื่อต้นปี 2564 โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง (https://beachlover.net/ความคืบหน้า-งานก่อสร้างกำแพงกันคลื่น-หาดสวนสน-ระยอง/) ปัจจุบัน พบร่องรอยการซัดข้ามของทรายมาบนพื้นที่ด้านหลังกำแพงบ้าง เนื่องจากในช่วงน้ำขึ้น น้ำทะเลจะขึ้นมาถึงตัวกำแพง (https://beachlover.net/พาชมหาดขั้นบันไดแห่งบ้านเพ-ระยอง/) ส่งผลให้คลื่นที่ซัดข้ามหอบทรายมายังพื้นที่ด้านหลังกำแพงด้วย แต่โดยภาพรวมตัวโครงสร้างกำแพงยังคงอยู่ในสภาพดี (2) ถัดมาในเขตอุทยานสวนสนพบกำแพงแบบตั้งตรง […]

สำหรับประเทศไทย หน่วยงานที่เกี่ยวข้องยังคงใช้มาตรการป้องกันชายฝั่งที่มีอยู่ในปัจจุบันเพื่อรับมือกับการกัดเซาะชายฝั่ง ได้แก่ กำแพงกันคลื่น เขื่อนกันคลื่นนอกชายฝั่ง รอดักทราย และการเติมทรายชายหาด โดยที่ชายหาดท่องเที่ยวนั้น มาตรการเติมทรายชายหาดกำลังถูกนำมาใช้เพิ่มมากขึ้นเนื่องจากเป็นการเพิ่มพื้นที่ ชายหาด ซึ่งส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของมูลค่าทางเศรษฐกิจของชายหาด ถือได้ว่าเป็นมาตรการที่ส่งผลกระทบทางลบต่อเนื่องไปยังพื้นที่ข้างเคียงน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับมาตรการที่ใช้โครงสร้างทางวิศวกรรมเพื่อป้องกันชายฝั่งประเภทอื่น การเติมทรายชายหาด มีประโยชน์หลักที่เห็นเด่นชัดคือเพิ่มพื้นที่สาธารณะประโยชน์เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ เสริมสร้างเกราะป้องกันชายฝั่ง นอกจากนั้นยังมีผลประโยชน์แฝงอื่นเช่น เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ เสริมสร้างความสมบูรณ์ของระบบนิเวศน์ริมชายหาด ลดการสร้างโครงสร้างทางวิศวกรรมซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อพื้นที่ใกล้เคียง เพิ่มศักยภาพการเข้าถึงพื้นที่ชายหาด เสริมสร้างสุขภาพกายใจ ส่งเสริมการท่องเที่ยว ตลอดจนเป็นวิธีการที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลในอนาคต ดังจะเห็นได้ว่าประเทศที่ได้รับผลประโยชน์จากการท่องเที่ยวทางทะเลและมีมูลค่าของหาดทรายสูง แม้ต้องเผชิญกับปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งแต่มักหลีกเลี่ยงการใช้โครงสร้างเพื่อป้องกันชายฝั่ง เช่น  หาดไวกิกิในฮาวาย หาดไมอามี่ ประเทศสหรัฐอเมริกา หาดแคนคูนประเทศเม็กซิโก โดยวิธีการหนึ่งที่นิยมนำมาปรับใช้กับชายหาดเหล่านี้คือมาตรการเติมทรายชายหาด (https://beachlover.net/การเติมทรายชายหาด/)  ในส่วนของประเทศไทยนั้นหาดจอมเทียม จ.ชลบุรี ก็เผชิญกับปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งเช่นกัน โดยในขณะนี้อยู่ระหว่างการเติมทรายเช่นเดียวกันกับที่สำเร็จลุล่วงไปแล้วคือชายหาดพัทยา จ.ชลบุรี โดยพบว่าเมื่อประเมินความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ด้วย B/C ratio แล้วมีค่า 3.32 บาท ซึ่งถือว่าคุ้มค่าต่อการลงทุนเป็นอย่างยิ่ง  ปัจจุบันในประเทศไทยมีโครงการเติมทรายชายหาดที่ก่อสร้างแล้วเสร็จเพียง 1 โครงการ ณ หาดพัทยา จ.ชลบุรี (https://beachlover.net/หาดพัทยา-น่าเที่ยวแค่ไหน/) และมีที่กำลังดำเนินการอยู่ที่หาดจอมเทียน จ.ชลบุรี (https://beachlover.net/พาชม-เติมทรายชายหาดจอมเทียน-อีกครั้ง/) และหาดชลาทัศน์ จ.สงขลา (https://beachlover.net/หาดชลาทัศน์-ยามนี้-ยังสบ/) ทั้ง 3 โครงการนี้ เมื่อประเมินมูลค่าของการเติมทรายจากค่าเฉลี่ยต่อลูกบาศก์เมตรของการเติมทรายจากทั้ง 3 โครงการ พบว่ามีมูลค่าเฉลี่ย 803.108 บาท/ลบ.ม. ซึ่งได้รวมทั้งค่า ขุด […]

หาดบางละมุง เป็นพื้นที่ชายหาดส่วนถัดไปทางทิศใต้ของท่าเรือและนิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง มีการใช้ประโยชน์ที่ดินทั้งเป็นที่อยู่อาศัย โรงแรม ร้านอาหาร และชุมชนประมง หาดทรายบริเวณนี้มีความยาวต่อเนื่องเป็นทรงโค้งด้วยระยะทางตามแนวชายฝั่งประมาณ 10 กิโลเมตร จากท่าเทียบเรือแหลมฉบังถึงสะพานปลานาเกลือ พื้นที่แถบกลางอ่าวระยะทาง 2.3 กิโลเมตร ประสบปัญหาคลื่นกัดเซาะชายฝั่งจนเป็นเหตุให้หน่วยงานที่รับผิดชอบเข้ามาแก้ไขปัญหา และนำมาซึ่งมาตรการต่างๆที่ได้นำมาเสนอประชาชนในพื้นที่ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้รับทราบและร่วมกันแสดงความคิดเห็น หน่วยงานที่เข้ามาดำเนินการคือกรมโยธาธิการและผังเมือง ได้จัดเวทีรับฟังความคิดเห็นรวม 3 ครั้ง โดยครั้งล่าสุดจัดไปเมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2565 โดยได้นำรูปแบบที่คาดว่าจะเกิดผลดีต่อชายหาดบริเวณนี้มานำเสนอต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย โดยโครงการในพื้นที่นี้อันที่จริงแล้วเป็นหนึ่งใน “โครงการศึกษาเพื่อกําหนดแนวทางการป้องกันและแก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่ง ระยะที่ 2” มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบรายละเอียดของพื้นที่ที่ได้รับการคัดเลือกอย่างน้อย 4 พื้นที่ โดยพื้นที่ชายหาดที่นี้คือหนึ่งใน 4 ของพื้นที่ที่หน่วยงานจะนำไปออกแบบรายละเอียดเพื่อสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่งต่อไป โดยรูปแบบที่นำมาเสนอเพื่อให้แสดงความคิดเห็นครั้งล่าสุดในเดือนสิงหาคมคือการสร้าง “กำแพงกันคลื่นแบบหินเรียงและการเติมทราย” Beach Lover ได้ทำการสำรวจภาพมุมสูงภายในพื้นที่โครงการตลอดแนวชายฝั่งประมาณ 2.3 กิโลเมตร ในวันที่ 18 สิงหาคม 2565 พบว่ามีโครงสร้างริมชายหาดเสียหายจากคลื่นมรสุม มีกำแพงกันคลื่นของเอกชนที่ส่วนมากยังคงมีสภาพดี มีการก่อสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่งของเอกชน และยังคงมีพื้นที่บางส่วนที่ยังไม่มีโครงสร้างป้องกัน ดังรูป จากการสอบถามชาวประมงได้ความว่า พื้นที่แถบนี้จะประสบกับปัญหาน้ำทะเลยกตัวสูงและคลื่นลมแรงจนส่งผลกระทบต่อพื้นที่ชายหาดเฉพาะช่วงมิถุนายนถึงสิงหาคมของทุกปีเท่านั้น และไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน อย่างเช่นในวันที่ […]

ตามที่ Beach Lover ได้พาสำรวจสภาพชายฝั่ง รวมถึงโครงสร้างป้องกัน บริเวณชายฝั่งตะวันตกของเกาะภูเก็ตไปแล้วตามโพสก่อนหน้านี้ ครั้งนี้ขอพาสำรวจโครงสร้างป้องกันชายฝั่งที่ชำรุดเสียหายกันบ้าง ทั้งนี้เพื่อประเมินความสามารถในการป้องกันพื้นที่หลังโครงสร้าง สภาพและความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อโครงสร้าง และผลที่กระทบที่เกิดขึ้นกับพื้นที่ท้ายน้ำ จากการสอบถามประชาชนในพื้นที่และการลงสำรวจภาคสนาม พบว่าโครงสร้างป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งโดยส่วนมากยังคงอยู่ในสภาพดี สามารถป้องกันการกัดเซาะพื้นที่หลังโครงสร้างได้ และไม่พบร่องรอยผลกระทบต่อพื้นที่ท้ายน้ำ แต่พบโครงสร้างป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งที่เกิดการชำรุดเสียหายจำนวน 4 ตำแหน่ง ได้แก่บริเวณริมถนนกมลาป่าตอง 1 ตำแหน่ง และบริเวณหาดราไวย์ 3 ตำแหน่ง ดังนี้ (1) กำแพงดูราโฮลด์ริมถนนกมลาป่าตอง ความยาว 70 เมตร พบว่าก้อนดูราโฮลด์ของกำแพงชั้นบนสุดเกิดการเลื่อนหลุดออกจากกำแพงและหล่นลงมาด้านหน้ากำแพง และก้อนดูราโฮลด์บางก้อนแตกหักเสียหาย (2) กำแพงตั้งตรงบริเวณทิศเหนือของหาดราไวย์ 1 ความยาว 130 เมตร พบการกัดเซาะด้านหลังกำแพงส่งผลให้เกิดโพรงหลังกำแพงและกำแพงเกิดการแตกหักและเอียง นอกจากนี้ยังพบว่ามีพื้นที่ของหาดทรายเหลือน้อยมากในบริเวณนี้เนื่องจากน้ำขึ้นถึงฐานกำแพง (3) กำแพงกันคลื่นแบบหินทิ้งและกำแพงกันคลื่นแบบตั้งตรงบริเวณทิศใต้ของหาดราไวย์ 2 ความยาว 400 เมตร พบว่ากำแพงหินทิ้งด้านหน้ากำแพงกันคลื่น มีบางส่วนจมอยู่ใต้น้ำ และกำแพงกันคลื่นแบบตั้งตรงมีร่องรอยการแตกหัก นอกจากนี้บริเวณด้านหน้าโครงสร้างป้องกันชายฝั่งไม่มีชายหาดและไม่สามารถมองเห็นชายหาดด้านล่างได้ (4) กำแพงกันคลื่นแบบตั้งตรงบริเวณหาดราไวย์ 3 ความยาว 150 เมตร พบว่าสภาพกำแพงชำรุดเสียหาย แผ่นคอนกรีตแตกร้าว รวมถึงแนวกำแพงแตกและทรุดตัวลง