ข่าว
see more…
สถานการณ์ชายฝั่งทะเล
งานปักไม้ไผ่โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง
โดยทั่วไปเรามักพบเห็นโครงการป้องกันชายฝั่งที่ดำเนินงานโดยกรมโยธาธิการและผังเมืองในรูปแบบของโครงสร้างทางวิศวกรรมขนาดใหญ่ โดยเน้นที่กำแพงกันคลื่นรูปแบบต่างๆเป็นหลัก (ศึกษาได้จากโพสเก่าๆ) โครงการนี้น่าจะเป็นโครงการแรกๆของกรมโยธาฯที่ทำการปักไม้ไผ่เพื่อป้องกันชายฝั่ง โครงการป้องกันและแก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งอ่าวไทยฝั่งตะวันตกโดยการปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นนี้ กำลังเกิดขึ้นที่แหลมใหญ่ สมุทรสงคราม ความยาว 4 กิโลเมตร ด้วยงบประมาณ 25.9 ล้านบาท เนื่องจาก Beach Lover ยังไม่มีรายละเอียดของโครงการ รวมถึงสถานการณ์กัดเซาะจนเป็นเหตุผลความจำเป็นให้ต้องดำเนินโครงการนี้ แต่จากข้อมูลเท่าที่มีข้างต้น พบประเด็นที่น่าตั้งข้อสังเกตคือ (1) การปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นนั้น เป็นมาตรการที่กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งเน้นย้ำมาตลอดว่าเป็นการช่วยเร่งให้ตะกอนตกทับถมเพื่อให้เกิดการเจริญเติบโตของป่าชายเลนด้านใน เพราะสำหรับหาดโคลนแล้วถือว่าโครงสร้างป่าชายเลนและระบบรากที่ช่วยยึดเกาะตะกอนนั้นเป็นปราการทางธรรมชาติ ที่ช่วยกันคลื่นลมและส่งเสริมให้เกิดความหลากหลายทางชีวภาพที่ดีที่สุด โดยมักพบว่าดำเนินการร่วมไปกับการปลูกป่าชายเลน หรือ มีป่าชายเลนที่ต้องการให้เกิดความสมบูรณ์อยู่ด้านใน คำถาม: งานอนุรักษ์ป่าชายเลนนั้น เป็นหนึ่งในภารกิจของกรมโยธาธิการและผังเมืองหรือไม่ ? (2) งานปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นที่ดำเนินการโดยกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งที่ผ่านมา ใช้งบประมาณ 4 ล้านบาทต่อหนึ่งกิโลเมตร (https://beachlover.net/ทช-ปักไม้ไผ่-ปี63/) หากปักไม้ระยะทาง 4 กิโลเมตรตามโครงการนี้ควรใช้งบประมาณเพียง 16 ล้านบาทเท่านั้น คำถาม: เหตุใดราคากลางของกรมโยธาธิการและผังเมือง (39.186 ล้านบาท) หรือแม้แต่วงเงินงบประมาณที่ชนะการประกวดราคา (25.9 ล้านบาท) จึงสูงลิ่วกว่าของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอย่างมาก กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งในฐานะหน่วยงานที่รับผิดชอบเรื่องนี้จะว่าอย่างไร … รอติดตามอย่างใจเย็น
สดๆร้อนๆ!! เปิด(ร่าง)งบประมาณป้องกันชายฝั่งประจำปี 2565
จากที่ Beach Lover ได้เคยเปิดงบประมาณรายจ่ายประจำปี 2563 (https://beachlover.net/budget-2563-beach-erosion/) และ 2564 (https://beachlover.net/ร่างงบประมาณ-ชายฝั่ง-2564/) เพื่องานป้องกันชายฝั่งไปแล้วนั้น ในวาระที่ร่างงบประมาณรายจ่ายประจำปี 2565 กำลังจะเข้าสภาฯ เร็วๆนี้ ขอเปิดร่างงบประมาณประจำปี 2565 (เล่มขาวคาดแดง) เพื่อป้องกันชายฝั่งจาก 3 กรมหลักให้ได้ศึกษากันอย่างต่อเนื่องเป็นปีที่ 3 พบว่ารัฐวางแผนใช้จ่ายงบประมาณในปีงบประมาณ 2565 (ต.ค.2564-ก.ย.2565) เพื่อการก่อสร้างและปรับปรุงโครงสร้างป้องกันชายฝั่งใน 3 กรมหลักรวมทั้งสิ้น 1,378.7428 ล้านบาท ใน 57 โครงการ (ไม่นับรวมจำนวนโครงการของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งเนื่องจากไม่ระบุจำนวนไว้ในร่างงบประมาณ) ในจำนวน 53 โครงการของกรมโยธาธิการและผังเมืองนั้น มี 6 โครงการที่เป็นโครงการที่ตั้งใหม่ในปี 2565 โดยทั้ง 53 โครงการนั้น เป็นโครงสร้างประเภทกำแพงกันคลื่นทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีงบประมาณส่วนที่เป็นงานจ้างบริษัทที่ปรึกษาเพื่อศึกษาความเหมาะสม ออกแบบรายละเอียด ศึกษาการลดผลกระทบ และประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมอีกจำนวน 175.4938 ล้านบาท ใน 12 โครงการ ซึ่งมิได้นำมาแสดงรวมไว้เนื่องจากไม่ได้เป็นงบเพื่อการก่อสร้างและปรับปรุงโครงสร้างป้องกันชายฝั่ง สำหรับกรมเจ้าท่าในปีนี้มีโครงการทั้งหมด […]
ถนนขาด ณ หาดปานาเระ
ถนนเส้นนี้ตัดประชิดชายฝั่งมาก ปัจจุบันถูกกัดเซาะไปมากกว่า 10 ปี แล้ว ชาวบ้านใช้ถนนคอนกรีตเส้นในใกล้ๆกันเพื่อการสัญจรแบบไม่ได้เดือดร้อนอะไร เพราะถนนเส้นนี้มิได้ตัดผ่านชุมชนหรือบ้านเลยแม้แต่หลังคาเรือนเดียว ข่าวว่า หน่วยงานจะฟื้นถนนเส้นนี้กลับคืนมาพร้อมการปรับภูมิทัศน์แถมด้วยโครงสร้างป้องกันถนนนี้อีกชั้นหนึ่ง ด้วยงบประมาณกว่า 280.8 ล้านบาท รอติดตาม…อย่างใจเย็น อ่านเรื่องราวของถนนเส้นนี้ที่บันทึกไว้เมื่อปีที่แล้ว (2563) เพิ่มเติมได้จาก https://beachlover.net/ถนน-ปานาเระ-หายไปไหน/ และ ชมภาพ VDO มุมสูงของพื้นที่นี้เมื่อเดือนเมษายน 2564 ได้จาก https://youtu.be/w6EvycVwII4
หาดมหาราชหลังมรุสม ยังสบายดี?
Beach lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของชายหาดมหาราชไปแล้วหลายต่อหลายตอนมาเป็นระยะเวลาต่อเนื่องเกือบสองปี ติดตามโพสเก่าๆได้โดยค้นหาผ่าน Icon search ด้านขวาบนของหน้า Web ครั้งนี้ Beach Lover พาสำรวจเพิ่มเติมสภาพของชายฝั่งหาดมหาราช ณ ตำแหน่งที่ยังไม่มีการก่อสร้างกำแพงกันคลื่น ในช่วงปลายฤดูมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือช่วงเดือนมีนาคม 2564 พบว่าปลายของคลื่นได้หอบเอาขยะขึ้นมากองอยู่ริมชายหาด ส่วนลมได้หอบเอาขยะส่วนที่เบาข้ามไปอยู่บนถนนและข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของถนน ด้วยวันที่สำรวจ เป็นช่วงที่พื้นที่นี้เพิ่งประสบกับปัญหาระดับน้ำทะเลยกตัวสูงขึ้นและคลื่นลมแรง หากชายหาดมหาราชนี้เกิดการกัดเซาะอย่างรุนแรงจริง จนเป็นเหตุให้หน่วยงานที่รับผิดชอบสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่ง ควรพบหลักฐานความเสียหายของถนนในส่วนที่ไม่มีโครงการก่อสร้างบ้างจากมรสุมคลื่นลมแรงในครั้งนี้ แต่จากภาพถ่ายที่ได้จากการสำรวจ ไม่พบร่องรอยความเสียหายใดๆแม้กระทั่งตำแหน่งใกล้ทางระบายน้ำที่เคยถูกกัดเซาะ (https://beachlover.net/ข้อสังเกตต่อโครงการป้อ/) และไม่พบว่ามีร่องรอยของการซ่อมแซมถนนด้วย มีเพียงเศษซากของขยะและทรายที่ถูกซัดขึ้นมากองบนฝั่ง ตามที่ปรากกฏดังรูป ส่วนตำแหน่งไกลออกไปจากโครงสร้างทางทิศเหนือไม่พบร่องรอยการกัดเซาะจากมรสุมเช่นกัน
เม็ดทรายสุดท้ายที่ปลายแหลม(ตาชี)
แหลมตาชีหรือแหลมโพธิ์ สัญลักษณ์ที่สำคัญของชายฝั่งทะเลจังหวัดปัตตานี ณ ที่แห่งนี้ตะกอนทรายที่เดินทางเลียบชายฝั่งมาตั้งแต่ปากแม่น้ำโกลกจะเคลื่อนที่มาสะสม เติมเต็มให้แหลมตาชีงอกยื่นยาวออกไปเรื่อยๆ โดยฝั่งซ้ายหรือทิศใต้ของปลายแหลมเป็นป่าชายเลนในอ่าวปัตตานี ส่วนฝั่งขวาหรือทิศเหนือเป็นป่าชายหาดและทะเลฝั่งอ่าวไทย ปลายแหลมนี้ยื่นยาวขึ้นเกือบทุกปี รวมถึงลักษณะรูปทรงของสันทรายที่ปลายแหลมก็เปลี่ยนแปลงไปตามกระบวนการทางธรรมชาติตลอดเวลา บริเวณปลายสุดนี้เป็นสันทรายขนาดใหญ่ กว้างประมาณ 180 เมตร ยื่นยาวออกไปจากแนวป่าสนประมาณ 320 เมตร และพบสันทรายเล็กๆที่ปลายแหลม ประหนึ่งเป็นเกาะขนาดเล็กที่สามารถเดินข้ามไปได้ยามน้ำลง สังเกตได้ว่าเกิดบ่อน้ำ ร่องน้ำ บนแหลมทรายนี้ ซึ่งเกิดจากการที่คลื่นซัดข้ามสันทรายที่มีระดับสูงกว่าระดับน้ำทะเลไม่มากนัก เข้ามายังพื้นที่ด้านใน จนเกิดบ่อ เกิดร่องน้ำ โดยพบว่าในหลายแห่งเริ่มเน่าเสียเพราะน้ำถูกขังไว้เป็นเวลานาน ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของปลายแหลมนี้คืออ่าวปัตตานี ส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือนี้คือทะเลฝั่งอ่าวไทย นักวิชาการบางสำนักชี้ว่า ปลายแหลมนี้กำลังค่อยๆโค้งเข้าไปปิดปากอ่าวปัตตานีในอนาคต ในขณะที่บางสำนักชี้ว่า โอกาสเกิดแบบนั้นน่าจะมีความเป็นไปได้น้อยตราบเท่าที่ยังมีน้ำไหลออกจากปากแม่น้ำปัตตานี เรื่องราวนี้คงจะได้พิสูจน์โดยใช้ข้อมูลเชิงวิทยาศาสตร์ วิเคราะห์กันด้วยหลักเหตุผลได้อย่างไม่ยากเย็นนัก … รอติดตามต่อไป
พาชมชายหาด เกาะยาวน้อย
เกาะยาวน้อย ตั้งอยู่ในเขต อำเภอเกาะยาว จังหวัดพังงา อำเภอเกาะยาว มีพื้นที่ 147.8 ตารางกิโลเมตร แบ่งออกเป็น 2 เกาะ มี 3 ตำบลคือ เกาะยาวน้อย , เกาะยาวใหญ่ , พรุใน ชาวบ้านบนเกาะยาวน้อยจำนวนกว่า 4,600 คน นั้นส่วนใหญ่ 99% นับถือศาสนาอิสลาม มีอาชีพประมง ค้าขาย หมู่เกาะที่นี่สวยงามมีเกาะเล็กเกาะน้อยรอบๆ เกาะ เป็นเกาะที่เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบความสงบ ชื่นชอบธรรมชาติ รักสงบ (http://www.phangnga.go.th/koh-yaw-noi.html) บนเกาะยาวน้อยเองนั้น มิได้มีชายหาดและทัศนียภาพบนเกาะที่สวยงามมากมายสักเท่าไหร่ แต่มีความหลากหลายของทรัพยากร ทั้งนาข้าว ป่าชายเลน ป่าชายหาด ทรัพยากรประมง และยังมีนกเงือกอพยพมาอยู่ที่นี่จำนวนมาก แต่สิ่งที่ตราตรึงใจคือ ทัศนียภาพรอบๆเกาะ เมื่อมองออกจากเกาะยาวน้อย จะพบเกาะแก่งรูปร่างแปลกตารายล้อมเกาะจำนวนมาก และนี่เอง คือแม่เหล็กที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะชาวต่างชาติให้มาเสพความสวยงามของธรรมชาติอันสุขสงบที่นี่ เกาะยาวน้อยวางตัวในแนวเหนือใต้ และมีพื้นที่ชายหาดหลักๆบนสองฝั่งทะเล คือฝั่งตะวันตก ซึ่งอยู่ติดกับเกาะยาวใหญ่ มีสภาพเป็นอ่าว พื้นที่ริมทะเลแถบนี้ส่วนมากเป็นหิน ดิน ทรายหยาบปนหิน ป่าชายเลน […]
หาดทรายกลายเป็นหิน @ หาดบาเฆะ นราธิวาส
หาดบาเฆะ อยู่ในเขตบ้านบาเฆะ ต.โคกเคียน อ.เมือง จ.นราธิวาส ทิศเหนือห่างจากหาดนราทัศน์เป็นระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร เคยมีข่าวว่าชายหาดแห่งนี้เกิดการกัดเซาะอย่างหนักโดยเฉพาะในปี 2557 ตามข่าว https://mgronline.com/south/detail/9570000147376 จากการตรวจสอบภาคสนามพบว่า มีการใช้ประโยชน์พื้นที่ริมชายหาดเป็นชุมชนที่อยู่อาศัยไม่หนาแน่น ระยะทางตามแนวชายหาดประมาณ 250 เมตร คาดว่าเหตุการณ์คลื่นกัดเซาะอย่างรุนแรงในปี 2557 น่าจะส่งผลกระทบกับพื้นที่ของชุมชนที่ว่านี้ จากการสำรวจภาคสนามในเดือนเมษายน 2564 พบว่า มีการสร้างกำแพงกันคลื่นแบบหินทิ้งปิดยาวตลอดแนวของชุมชนริมชายฝั่งรวมไปถึงพื้นที่ข้างเคียงด้านเหนือและใต้ของชุมชนด้วย ระยะทางรวมประมาณ 3 กิโลเมตรกว่า โดยจากภาพมุมสูงพบว่า พื้นที่ทางทิศเหนือและใต้ของชุมชนนี้ ไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีชุมชน ไม่มีโครงสร้างพื้นฐานใดๆทั้งของรัฐและเอกชนตั้งอยู่เลย การสร้างโครงสร้างปิดตลอดทั้งแนวชายหาดแบบนี้ถือว่าเป็นมาตรการที่เกินจำเป็นไปมาก Beach Lover ไม่มีข้อมูลแปลงโฉนดที่ดินบริเวณนี้เพื่อยืนยันว่า ที่เห็นพื้นที่โล่งๆนี้มีที่ดินเอกสารสิทธิ์ของชาวบ้านในชุมชนตกน้ำไปบ้างหรือไม่ ถึงจำเป็นต้องสร้างเขื่อนหินทิ้งปิดยาวทั้งชายหาดแบบนี้ แต่ที่แน่ชัดก็คือสันทรายธรรมชาติที่เป็นพื้นที่สาธารณะทางทิศใต้ของหมู่บ้านนั้น ไม่มีความจำเป็นใดๆที่ต้องนำหินไปทิ้งเพื่อป้องกันชายหาด ที่ไร้ซึ่งชุมชนชายฝั่งและโครงสร้างพื้นฐานใดๆ หากแม้ภายภาคหน้าพื้นที่นี้จะถูกกัดเซาะไปบ้าง ก็มิได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงกับทรัพย์สินของรัฐและเอกชนแต่อย่างใด ส่วนทางรถวิ่งที่เห็นในมุมสูงนี้ ก็มิได้ใช้เป็นเส้นทางสัญจรไปที่ใดเลย สันทรายนี้เชื่อมต่อกับทางทิศเหนือของหาดนราทัศน์ก็จริง แต่ไม่สามารถสัญจรผ่านเส้นทางนี้ได้ สันทรายที่เห็นในภาพนี้ไปเชื่อมต่อกับหาดนราทัศน์ทางทิศเหนือ จากการตรวจสอบเบื้องต้นพบว่า สันทรายแห่งนี้โดยเฉพาะตำแหน่งที่อยู่ใกล้ๆกับหาดนราทัศน์นั้นถูกกัดเซาะไปมาก หลังการก่อสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่งริมของหาดนราทัศน์ ติดตามได้จากโพส https://beachlover.net/ชายหาดหายไปไหน-นราทัศน์/ หากรัฐ ต้องถมหินกับทุกพื้นที่ชายหาด […]
ตะโละสะมิแล …ยังสบายดีไหม
Beach Lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของหาดตะโละสะมิแล หาดท่องเที่ยว ที่นำพาผู้คนหลั่งไหลมาที่ปลายแหลมตาชี จ.ปัตตานี ไปแล้วครั้งหนึ่ง ติดตามได้จาก https://beachlover.net/ตะโล๊ะสะมิแล-เคยหายไป/ เมื่อเปรียบเทียบแนวชายฝั่งเบื้องต้นโดยใช้ข้อมูล Google earth พบว่า ชายหาดบ้านตะโละสะมิแลนั้นเกิดการพัฒนาอย่างมากระหว่างปี 2554-2563 พื้นที่เดิมที่เคยเป็นป่าชายหาด หนองบึง ตามธรรมชาติ ถูกเปลี่ยนสภาพเป็นรีสอร์ทและร้านอาหารริมทะเล จากการสำรวจปีที่แล้วนั้น Beach Lover ได้พบหลายรีสอร์ทกำลังสร้างใหม่เพิ่มเติม โดยหลายรีสอร์ทที่สร้างไปแล้วพบว่ามีบางส่วนของพื้นที่ใช้ประโยชน์ด้านในที่ดูเหมือนจะล้ำลงมาที่ชายหาดค่อนข้างมาก อย่างถนนดินลูกรังที่ถมทับลงไปบนชายหาดตามภาพเดือนสิงหาคม 2563 อีกทั้งยังมีการนำท่อซีเมนต์และกองหินมาวางริมชายหาดด้านหน้ารีสอร์ทเพื่อป้องกันชายฝั่ง ทั้งวางตัวขนานและวางตั้งฉากกับชายฝั่ง คาดว่าแต่ละรีสอร์ทดำเนินการกันเอง ครั้งนี้ Beach Lover พาบินสำรวจมุมสูงเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพพื้นที่ริมชายหาดเมื่อครั้งเดือนสิงหาคม ปีที่แล้ว กับเมษายนในปีนี้ พบว่า กองหินที่นำมาวางขวางการเคลื่อนที่ของตะกอนชายฝั่ง หรือทำหน้าที่เหมือนรอดักทรายนั้น (อ่านเพิ่มเติมเรื่องรอดักทรายจาก https://beachlover.net/groin/) บัดนี้ได้มีทรายมาถมระหว่างช่องว่างจนเต็ม โดยสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนจากภาพ อีกสิ่งหนึ่งที่ปรากฏชัดจากภาพด้านบนนี้คือผลกระทบด้านท้ายน้ำ (Downdrift) จากโครงสร้างรอดักทรายตัวสุดท้ายทางทิศเหนือของภาพ โดยพบว่าเกิดการเว้าแหว่งของชายหาดกินลึกเข้าไปถึงรีสอร์ทด้านใน ซึ่งจากภาพในเดือนสิงหาคมนั้นยังอยู่ห่างจากทะเลค่อนข้างมาก แต่มาวันนี้ ทะเลได้รุกเข้ามาถึงเสาต้นนอกแล้ว ทำให้รีสอร์ทต้องนำเสาไม้และถุงกระสอบทรายมาปักและวางด้านหน้าเพื่อบรรเทาผลกระทบพลางไปก่อน จุดเริ่มต้นของการกัดเซาะพื้นที่นี้ เท่าที่พอจะหาภาพเชิงประจักษ์มาเล่าเรื่องได้ คาดว่าเกิดการกำแพงกันคลื่นแบบแนวดิ่งทางด้านทิศใต้ของบ้านตะโละสะมิแล ซึ่งส่งผลให้ชายหาดด้านทิศเหนือเกิดการกัดเซาะแบบเว้าแหว่ง โดยสังเกตได้จากภาพแรกของโพสนี้ […]
พาชมเขื่อนกันคลื่นบ้านเพ
เขื่อนกันคลื่น ณ หาดบ้านเพ สร้างขึ้นเพื่อป้องกันท่าเทียบเรือบ้านเพที่อยู่ด้านในริมชายหาด เรียกขานในเชิงเทคนิคว่า Harbour breakwater โดยสร้างขึ้นประมาณปี 2536 โดยกรมเจ้าท่า ชาวบ้านท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ที่นี่มายาวนานเล่าให้ฟังว่า แรกเริ่มเดิมที พื้นที่ก่อสร้างเขื่อนกันคลื่นตามที่ได้ตกลงกันกับชาวบ้านมิได้อยู่ในแนวปัจจุบัน แต่ไม่ทราบว่าด้วยเหตุผลกลใด ทำให้หน่วยงานตัดสินใจย้ายแนวเขื่อนกันคลื่นมาเป็นแนวปัจจุบันซึ่งวางทับลงไปบนแนวประการังที่มีความหลากหลายถึง 18 ชนิด กินพื้นที่ประมาณ 500 ไร่ หลังการก่อสร้าง ชาวบ้านเล่าให้ฟังว่า กระแสน้ำเริ่มเปลี่ยนทิศทาง แทงไปทางทิศตะวันออกของชุมชนบ้านเพ ซึ่งปัจจุบันเป็นพื้นที่บริเวณห้าง Lotus express จนเทศบาลต้องเอาหินมาถมเพื่อป้องกันชายหาด จนเป็นที่มาของกำแพงกันคลื่นบริเวณหน้าหาดสวนสนปัจจุบัน นอกจากนั้นยังพบว่าหาดทรายด้านหลังกลายสภาพเป็นหาดโคลนปนทรายและน้ำไหลเวียนไม่สะดวกเหมือนเช่นอดีต Beach Lover ได้ลงพื้นที่สำรวจเขื่อนกันคลื่นบ้านเพแห่งนี้ในเดือนมีนาคม 2564 พบว่ายังมีสภาพดี พบกระชังเลี้ยงหอยและปลาด้านหลังเขื่อนกันคลื่นตลอดทั้งแนว เนื่องจากเป็นพื้นที่อับคลื่นและลมจากอิทธิพลของเขื่อนกันคลื่น ชาวบ้านเลี้ยงปลาหลายชนิดในกระชัง ทั้งปลาสวยงามและปลาที่ใช้เพื่อกินเป็นอาหาร และมีการแขวนพวงหอย นี้ไว้รอบๆกระชังเลี้ยงปลา เพื่อกรองน้ำให้สะอาดมากขึ้น แล้วเหล่ามนุษย์อย่างพวกเราก็เอร็ดอร่อยกับการกิน “หอยพวง” นี้ อีกต่อหนึ่ง!
พาชมความคืบหน้าของกำแพงป้องกันชายฝั่ง บ่ออิฐ-เกาะแต้ว
Beach Lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของงานป้องกันชายฝั่งบ่ออิฐ-เกาะแต้ว จ.สงขลา ตั้งแต่ปี 2562 ไปแล้วหลายครั้งตั้งแต่ก่อนเริ่มโครงการ ติดตามได้จาก https://beachlover.net/กำแพง-เขารูปช้าง/ และ https://beachlover.net/ความคืบหน้า-กำแพงบ่ออิฐ/ ครั้งนี้ Beach Lover เปิดภาพมุมสูง ตั้งแต่ตุลาคม 2562 ถึง กุมภาพันธ์ 2564 พาชมความคืบหน้าของการก่อสร้างกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียงพร้อมโครงสร้างประกอบอื่นๆ โดยกรมเจ้าท่า เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง ระยะทาง 3,450 เมตร ด้วยงบประมาณ 219,935,000 บาท โดยมีกำหนดแล้วเสร็จในเดือนกันยายน 2564 หากเราสังเกตระยะทางจากชายหาดถึงตำแหน่งจุดอ้างอิง (วงกลมสีแดงในทุกภาพ) จะพบว่า กำแพงกันคลื่นนี้ วางทับลงไปบนพื้นที่ชายหาดทั้งหมด และยังยื่นล้ำลงไปในทะเลค่อนข้างมาก เนื่องจากชายหาดบริเวณนี้ค่อนข้างแคบเพราะเป็นส่วนท้ายน้ำที่ได้รับผลกระทบจากกำแพงกันคลื่นชุดก่อนหน้านี้ที่เกิดขึ้นไปแล้วทางทิศใต้ ประเด็นที่ต้องตามต่อไปก็คือ ด้วยความกว้างของโครงสร้างขนาดใหญ่ที่วางทับและยื่นล้ำลงไปบนชายหาดธรรมชาติแบบนี้ จะเกิดผลกระทบอย่างไรกับพื้นที่ชายหาดท้ายน้ำ ณ ตำแหน่งสุดปลายกำแพงทางทิศเหนือ คำตอบขอคำถามนี้ แทบจะไม่ต้องใช้เวลาคิดวิเคราะห์อะไรกันเนิ่นนาน เพราะเหตุแห่งการสร้างโครงสร้างกำแพงกันคลื่นแห่งนี้ ก็เกิดจากคำตอบของคำถามที่เป็นข้อห่วงกังวลจากการก่อสร้างกำแพงกันคลื่นชุดก่อนหน้านี้ทางทิศใต้เช่นเดียวกัน เราจะต้องตอบคำถามเดิมๆ แก้ปัญหาโดยใช้วิธีการเดิมๆ วนไปวนมากันแบบนี้ จริงๆหรือ ?!?
see more…
สถานการณ์ชายฝั่งทะเล
งานปักไม้ไผ่โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง
โดยทั่วไปเรามักพบเห็นโครงการป้องกันชายฝั่งที่ดำเนินงานโดยกรมโยธาธิการและผังเมืองในรูปแบบของโครงสร้างทางวิศวกรรมขนาดใหญ่ โดยเน้นที่กำแพงกันคลื่นรูปแบบต่างๆเป็นหลัก (ศึกษาได้จากโพสเก่าๆ) โครงการนี้น่าจะเป็นโครงการแรกๆของกรมโยธาฯที่ทำการปักไม้ไผ่เพื่อป้องกันชายฝั่ง โครงการป้องกันและแก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งอ่าวไทยฝั่งตะวันตกโดยการปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นนี้ กำลังเกิดขึ้นที่แหลมใหญ่ สมุทรสงคราม ความยาว 4 กิโลเมตร ด้วยงบประมาณ 25.9 ล้านบาท เนื่องจาก Beach Lover ยังไม่มีรายละเอียดของโครงการ รวมถึงสถานการณ์กัดเซาะจนเป็นเหตุผลความจำเป็นให้ต้องดำเนินโครงการนี้ แต่จากข้อมูลเท่าที่มีข้างต้น พบประเด็นที่น่าตั้งข้อสังเกตคือ (1) การปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นนั้น เป็นมาตรการที่กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งเน้นย้ำมาตลอดว่าเป็นการช่วยเร่งให้ตะกอนตกทับถมเพื่อให้เกิดการเจริญเติบโตของป่าชายเลนด้านใน เพราะสำหรับหาดโคลนแล้วถือว่าโครงสร้างป่าชายเลนและระบบรากที่ช่วยยึดเกาะตะกอนนั้นเป็นปราการทางธรรมชาติ ที่ช่วยกันคลื่นลมและส่งเสริมให้เกิดความหลากหลายทางชีวภาพที่ดีที่สุด โดยมักพบว่าดำเนินการร่วมไปกับการปลูกป่าชายเลน หรือ มีป่าชายเลนที่ต้องการให้เกิดความสมบูรณ์อยู่ด้านใน คำถาม: งานอนุรักษ์ป่าชายเลนนั้น เป็นหนึ่งในภารกิจของกรมโยธาธิการและผังเมืองหรือไม่ ? (2) งานปักไม้ไผ่ชะลอคลื่นที่ดำเนินการโดยกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งที่ผ่านมา ใช้งบประมาณ 4 ล้านบาทต่อหนึ่งกิโลเมตร (https://beachlover.net/ทช-ปักไม้ไผ่-ปี63/) หากปักไม้ระยะทาง 4 กิโลเมตรตามโครงการนี้ควรใช้งบประมาณเพียง 16 ล้านบาทเท่านั้น คำถาม: เหตุใดราคากลางของกรมโยธาธิการและผังเมือง (39.186 ล้านบาท) หรือแม้แต่วงเงินงบประมาณที่ชนะการประกวดราคา (25.9 ล้านบาท) จึงสูงลิ่วกว่าของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอย่างมาก กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งในฐานะหน่วยงานที่รับผิดชอบเรื่องนี้จะว่าอย่างไร … รอติดตามอย่างใจเย็น
สดๆร้อนๆ!! เปิด(ร่าง)งบประมาณป้องกันชายฝั่งประจำปี 2565
จากที่ Beach Lover ได้เคยเปิดงบประมาณรายจ่ายประจำปี 2563 (https://beachlover.net/budget-2563-beach-erosion/) และ 2564 (https://beachlover.net/ร่างงบประมาณ-ชายฝั่ง-2564/) เพื่องานป้องกันชายฝั่งไปแล้วนั้น ในวาระที่ร่างงบประมาณรายจ่ายประจำปี 2565 กำลังจะเข้าสภาฯ เร็วๆนี้ ขอเปิดร่างงบประมาณประจำปี 2565 (เล่มขาวคาดแดง) เพื่อป้องกันชายฝั่งจาก 3 กรมหลักให้ได้ศึกษากันอย่างต่อเนื่องเป็นปีที่ 3 พบว่ารัฐวางแผนใช้จ่ายงบประมาณในปีงบประมาณ 2565 (ต.ค.2564-ก.ย.2565) เพื่อการก่อสร้างและปรับปรุงโครงสร้างป้องกันชายฝั่งใน 3 กรมหลักรวมทั้งสิ้น 1,378.7428 ล้านบาท ใน 57 โครงการ (ไม่นับรวมจำนวนโครงการของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งเนื่องจากไม่ระบุจำนวนไว้ในร่างงบประมาณ) ในจำนวน 53 โครงการของกรมโยธาธิการและผังเมืองนั้น มี 6 โครงการที่เป็นโครงการที่ตั้งใหม่ในปี 2565 โดยทั้ง 53 โครงการนั้น เป็นโครงสร้างประเภทกำแพงกันคลื่นทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีงบประมาณส่วนที่เป็นงานจ้างบริษัทที่ปรึกษาเพื่อศึกษาความเหมาะสม ออกแบบรายละเอียด ศึกษาการลดผลกระทบ และประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมอีกจำนวน 175.4938 ล้านบาท ใน 12 โครงการ ซึ่งมิได้นำมาแสดงรวมไว้เนื่องจากไม่ได้เป็นงบเพื่อการก่อสร้างและปรับปรุงโครงสร้างป้องกันชายฝั่ง สำหรับกรมเจ้าท่าในปีนี้มีโครงการทั้งหมด […]
ถนนขาด ณ หาดปานาเระ
ถนนเส้นนี้ตัดประชิดชายฝั่งมาก ปัจจุบันถูกกัดเซาะไปมากกว่า 10 ปี แล้ว ชาวบ้านใช้ถนนคอนกรีตเส้นในใกล้ๆกันเพื่อการสัญจรแบบไม่ได้เดือดร้อนอะไร เพราะถนนเส้นนี้มิได้ตัดผ่านชุมชนหรือบ้านเลยแม้แต่หลังคาเรือนเดียว ข่าวว่า หน่วยงานจะฟื้นถนนเส้นนี้กลับคืนมาพร้อมการปรับภูมิทัศน์แถมด้วยโครงสร้างป้องกันถนนนี้อีกชั้นหนึ่ง ด้วยงบประมาณกว่า 280.8 ล้านบาท รอติดตาม…อย่างใจเย็น อ่านเรื่องราวของถนนเส้นนี้ที่บันทึกไว้เมื่อปีที่แล้ว (2563) เพิ่มเติมได้จาก https://beachlover.net/ถนน-ปานาเระ-หายไปไหน/ และ ชมภาพ VDO มุมสูงของพื้นที่นี้เมื่อเดือนเมษายน 2564 ได้จาก https://youtu.be/w6EvycVwII4
หาดมหาราชหลังมรุสม ยังสบายดี?
Beach lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของชายหาดมหาราชไปแล้วหลายต่อหลายตอนมาเป็นระยะเวลาต่อเนื่องเกือบสองปี ติดตามโพสเก่าๆได้โดยค้นหาผ่าน Icon search ด้านขวาบนของหน้า Web ครั้งนี้ Beach Lover พาสำรวจเพิ่มเติมสภาพของชายฝั่งหาดมหาราช ณ ตำแหน่งที่ยังไม่มีการก่อสร้างกำแพงกันคลื่น ในช่วงปลายฤดูมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือช่วงเดือนมีนาคม 2564 พบว่าปลายของคลื่นได้หอบเอาขยะขึ้นมากองอยู่ริมชายหาด ส่วนลมได้หอบเอาขยะส่วนที่เบาข้ามไปอยู่บนถนนและข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของถนน ด้วยวันที่สำรวจ เป็นช่วงที่พื้นที่นี้เพิ่งประสบกับปัญหาระดับน้ำทะเลยกตัวสูงขึ้นและคลื่นลมแรง หากชายหาดมหาราชนี้เกิดการกัดเซาะอย่างรุนแรงจริง จนเป็นเหตุให้หน่วยงานที่รับผิดชอบสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่ง ควรพบหลักฐานความเสียหายของถนนในส่วนที่ไม่มีโครงการก่อสร้างบ้างจากมรสุมคลื่นลมแรงในครั้งนี้ แต่จากภาพถ่ายที่ได้จากการสำรวจ ไม่พบร่องรอยความเสียหายใดๆแม้กระทั่งตำแหน่งใกล้ทางระบายน้ำที่เคยถูกกัดเซาะ (https://beachlover.net/ข้อสังเกตต่อโครงการป้อ/) และไม่พบว่ามีร่องรอยของการซ่อมแซมถนนด้วย มีเพียงเศษซากของขยะและทรายที่ถูกซัดขึ้นมากองบนฝั่ง ตามที่ปรากกฏดังรูป ส่วนตำแหน่งไกลออกไปจากโครงสร้างทางทิศเหนือไม่พบร่องรอยการกัดเซาะจากมรสุมเช่นกัน
เม็ดทรายสุดท้ายที่ปลายแหลม(ตาชี)
แหลมตาชีหรือแหลมโพธิ์ สัญลักษณ์ที่สำคัญของชายฝั่งทะเลจังหวัดปัตตานี ณ ที่แห่งนี้ตะกอนทรายที่เดินทางเลียบชายฝั่งมาตั้งแต่ปากแม่น้ำโกลกจะเคลื่อนที่มาสะสม เติมเต็มให้แหลมตาชีงอกยื่นยาวออกไปเรื่อยๆ โดยฝั่งซ้ายหรือทิศใต้ของปลายแหลมเป็นป่าชายเลนในอ่าวปัตตานี ส่วนฝั่งขวาหรือทิศเหนือเป็นป่าชายหาดและทะเลฝั่งอ่าวไทย ปลายแหลมนี้ยื่นยาวขึ้นเกือบทุกปี รวมถึงลักษณะรูปทรงของสันทรายที่ปลายแหลมก็เปลี่ยนแปลงไปตามกระบวนการทางธรรมชาติตลอดเวลา บริเวณปลายสุดนี้เป็นสันทรายขนาดใหญ่ กว้างประมาณ 180 เมตร ยื่นยาวออกไปจากแนวป่าสนประมาณ 320 เมตร และพบสันทรายเล็กๆที่ปลายแหลม ประหนึ่งเป็นเกาะขนาดเล็กที่สามารถเดินข้ามไปได้ยามน้ำลง สังเกตได้ว่าเกิดบ่อน้ำ ร่องน้ำ บนแหลมทรายนี้ ซึ่งเกิดจากการที่คลื่นซัดข้ามสันทรายที่มีระดับสูงกว่าระดับน้ำทะเลไม่มากนัก เข้ามายังพื้นที่ด้านใน จนเกิดบ่อ เกิดร่องน้ำ โดยพบว่าในหลายแห่งเริ่มเน่าเสียเพราะน้ำถูกขังไว้เป็นเวลานาน ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของปลายแหลมนี้คืออ่าวปัตตานี ส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือนี้คือทะเลฝั่งอ่าวไทย นักวิชาการบางสำนักชี้ว่า ปลายแหลมนี้กำลังค่อยๆโค้งเข้าไปปิดปากอ่าวปัตตานีในอนาคต ในขณะที่บางสำนักชี้ว่า โอกาสเกิดแบบนั้นน่าจะมีความเป็นไปได้น้อยตราบเท่าที่ยังมีน้ำไหลออกจากปากแม่น้ำปัตตานี เรื่องราวนี้คงจะได้พิสูจน์โดยใช้ข้อมูลเชิงวิทยาศาสตร์ วิเคราะห์กันด้วยหลักเหตุผลได้อย่างไม่ยากเย็นนัก … รอติดตามต่อไป
พาชมชายหาด เกาะยาวน้อย
เกาะยาวน้อย ตั้งอยู่ในเขต อำเภอเกาะยาว จังหวัดพังงา อำเภอเกาะยาว มีพื้นที่ 147.8 ตารางกิโลเมตร แบ่งออกเป็น 2 เกาะ มี 3 ตำบลคือ เกาะยาวน้อย , เกาะยาวใหญ่ , พรุใน ชาวบ้านบนเกาะยาวน้อยจำนวนกว่า 4,600 คน นั้นส่วนใหญ่ 99% นับถือศาสนาอิสลาม มีอาชีพประมง ค้าขาย หมู่เกาะที่นี่สวยงามมีเกาะเล็กเกาะน้อยรอบๆ เกาะ เป็นเกาะที่เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบความสงบ ชื่นชอบธรรมชาติ รักสงบ (http://www.phangnga.go.th/koh-yaw-noi.html) บนเกาะยาวน้อยเองนั้น มิได้มีชายหาดและทัศนียภาพบนเกาะที่สวยงามมากมายสักเท่าไหร่ แต่มีความหลากหลายของทรัพยากร ทั้งนาข้าว ป่าชายเลน ป่าชายหาด ทรัพยากรประมง และยังมีนกเงือกอพยพมาอยู่ที่นี่จำนวนมาก แต่สิ่งที่ตราตรึงใจคือ ทัศนียภาพรอบๆเกาะ เมื่อมองออกจากเกาะยาวน้อย จะพบเกาะแก่งรูปร่างแปลกตารายล้อมเกาะจำนวนมาก และนี่เอง คือแม่เหล็กที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะชาวต่างชาติให้มาเสพความสวยงามของธรรมชาติอันสุขสงบที่นี่ เกาะยาวน้อยวางตัวในแนวเหนือใต้ และมีพื้นที่ชายหาดหลักๆบนสองฝั่งทะเล คือฝั่งตะวันตก ซึ่งอยู่ติดกับเกาะยาวใหญ่ มีสภาพเป็นอ่าว พื้นที่ริมทะเลแถบนี้ส่วนมากเป็นหิน ดิน ทรายหยาบปนหิน ป่าชายเลน […]
หาดทรายกลายเป็นหิน @ หาดบาเฆะ นราธิวาส
หาดบาเฆะ อยู่ในเขตบ้านบาเฆะ ต.โคกเคียน อ.เมือง จ.นราธิวาส ทิศเหนือห่างจากหาดนราทัศน์เป็นระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร เคยมีข่าวว่าชายหาดแห่งนี้เกิดการกัดเซาะอย่างหนักโดยเฉพาะในปี 2557 ตามข่าว https://mgronline.com/south/detail/9570000147376 จากการตรวจสอบภาคสนามพบว่า มีการใช้ประโยชน์พื้นที่ริมชายหาดเป็นชุมชนที่อยู่อาศัยไม่หนาแน่น ระยะทางตามแนวชายหาดประมาณ 250 เมตร คาดว่าเหตุการณ์คลื่นกัดเซาะอย่างรุนแรงในปี 2557 น่าจะส่งผลกระทบกับพื้นที่ของชุมชนที่ว่านี้ จากการสำรวจภาคสนามในเดือนเมษายน 2564 พบว่า มีการสร้างกำแพงกันคลื่นแบบหินทิ้งปิดยาวตลอดแนวของชุมชนริมชายฝั่งรวมไปถึงพื้นที่ข้างเคียงด้านเหนือและใต้ของชุมชนด้วย ระยะทางรวมประมาณ 3 กิโลเมตรกว่า โดยจากภาพมุมสูงพบว่า พื้นที่ทางทิศเหนือและใต้ของชุมชนนี้ ไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีชุมชน ไม่มีโครงสร้างพื้นฐานใดๆทั้งของรัฐและเอกชนตั้งอยู่เลย การสร้างโครงสร้างปิดตลอดทั้งแนวชายหาดแบบนี้ถือว่าเป็นมาตรการที่เกินจำเป็นไปมาก Beach Lover ไม่มีข้อมูลแปลงโฉนดที่ดินบริเวณนี้เพื่อยืนยันว่า ที่เห็นพื้นที่โล่งๆนี้มีที่ดินเอกสารสิทธิ์ของชาวบ้านในชุมชนตกน้ำไปบ้างหรือไม่ ถึงจำเป็นต้องสร้างเขื่อนหินทิ้งปิดยาวทั้งชายหาดแบบนี้ แต่ที่แน่ชัดก็คือสันทรายธรรมชาติที่เป็นพื้นที่สาธารณะทางทิศใต้ของหมู่บ้านนั้น ไม่มีความจำเป็นใดๆที่ต้องนำหินไปทิ้งเพื่อป้องกันชายหาด ที่ไร้ซึ่งชุมชนชายฝั่งและโครงสร้างพื้นฐานใดๆ หากแม้ภายภาคหน้าพื้นที่นี้จะถูกกัดเซาะไปบ้าง ก็มิได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงกับทรัพย์สินของรัฐและเอกชนแต่อย่างใด ส่วนทางรถวิ่งที่เห็นในมุมสูงนี้ ก็มิได้ใช้เป็นเส้นทางสัญจรไปที่ใดเลย สันทรายนี้เชื่อมต่อกับทางทิศเหนือของหาดนราทัศน์ก็จริง แต่ไม่สามารถสัญจรผ่านเส้นทางนี้ได้ สันทรายที่เห็นในภาพนี้ไปเชื่อมต่อกับหาดนราทัศน์ทางทิศเหนือ จากการตรวจสอบเบื้องต้นพบว่า สันทรายแห่งนี้โดยเฉพาะตำแหน่งที่อยู่ใกล้ๆกับหาดนราทัศน์นั้นถูกกัดเซาะไปมาก หลังการก่อสร้างโครงสร้างป้องกันชายฝั่งริมของหาดนราทัศน์ ติดตามได้จากโพส https://beachlover.net/ชายหาดหายไปไหน-นราทัศน์/ หากรัฐ ต้องถมหินกับทุกพื้นที่ชายหาด […]
ตะโละสะมิแล …ยังสบายดีไหม
Beach Lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของหาดตะโละสะมิแล หาดท่องเที่ยว ที่นำพาผู้คนหลั่งไหลมาที่ปลายแหลมตาชี จ.ปัตตานี ไปแล้วครั้งหนึ่ง ติดตามได้จาก https://beachlover.net/ตะโล๊ะสะมิแล-เคยหายไป/ เมื่อเปรียบเทียบแนวชายฝั่งเบื้องต้นโดยใช้ข้อมูล Google earth พบว่า ชายหาดบ้านตะโละสะมิแลนั้นเกิดการพัฒนาอย่างมากระหว่างปี 2554-2563 พื้นที่เดิมที่เคยเป็นป่าชายหาด หนองบึง ตามธรรมชาติ ถูกเปลี่ยนสภาพเป็นรีสอร์ทและร้านอาหารริมทะเล จากการสำรวจปีที่แล้วนั้น Beach Lover ได้พบหลายรีสอร์ทกำลังสร้างใหม่เพิ่มเติม โดยหลายรีสอร์ทที่สร้างไปแล้วพบว่ามีบางส่วนของพื้นที่ใช้ประโยชน์ด้านในที่ดูเหมือนจะล้ำลงมาที่ชายหาดค่อนข้างมาก อย่างถนนดินลูกรังที่ถมทับลงไปบนชายหาดตามภาพเดือนสิงหาคม 2563 อีกทั้งยังมีการนำท่อซีเมนต์และกองหินมาวางริมชายหาดด้านหน้ารีสอร์ทเพื่อป้องกันชายฝั่ง ทั้งวางตัวขนานและวางตั้งฉากกับชายฝั่ง คาดว่าแต่ละรีสอร์ทดำเนินการกันเอง ครั้งนี้ Beach Lover พาบินสำรวจมุมสูงเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพพื้นที่ริมชายหาดเมื่อครั้งเดือนสิงหาคม ปีที่แล้ว กับเมษายนในปีนี้ พบว่า กองหินที่นำมาวางขวางการเคลื่อนที่ของตะกอนชายฝั่ง หรือทำหน้าที่เหมือนรอดักทรายนั้น (อ่านเพิ่มเติมเรื่องรอดักทรายจาก https://beachlover.net/groin/) บัดนี้ได้มีทรายมาถมระหว่างช่องว่างจนเต็ม โดยสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนจากภาพ อีกสิ่งหนึ่งที่ปรากฏชัดจากภาพด้านบนนี้คือผลกระทบด้านท้ายน้ำ (Downdrift) จากโครงสร้างรอดักทรายตัวสุดท้ายทางทิศเหนือของภาพ โดยพบว่าเกิดการเว้าแหว่งของชายหาดกินลึกเข้าไปถึงรีสอร์ทด้านใน ซึ่งจากภาพในเดือนสิงหาคมนั้นยังอยู่ห่างจากทะเลค่อนข้างมาก แต่มาวันนี้ ทะเลได้รุกเข้ามาถึงเสาต้นนอกแล้ว ทำให้รีสอร์ทต้องนำเสาไม้และถุงกระสอบทรายมาปักและวางด้านหน้าเพื่อบรรเทาผลกระทบพลางไปก่อน จุดเริ่มต้นของการกัดเซาะพื้นที่นี้ เท่าที่พอจะหาภาพเชิงประจักษ์มาเล่าเรื่องได้ คาดว่าเกิดการกำแพงกันคลื่นแบบแนวดิ่งทางด้านทิศใต้ของบ้านตะโละสะมิแล ซึ่งส่งผลให้ชายหาดด้านทิศเหนือเกิดการกัดเซาะแบบเว้าแหว่ง โดยสังเกตได้จากภาพแรกของโพสนี้ […]
พาชมเขื่อนกันคลื่นบ้านเพ
เขื่อนกันคลื่น ณ หาดบ้านเพ สร้างขึ้นเพื่อป้องกันท่าเทียบเรือบ้านเพที่อยู่ด้านในริมชายหาด เรียกขานในเชิงเทคนิคว่า Harbour breakwater โดยสร้างขึ้นประมาณปี 2536 โดยกรมเจ้าท่า ชาวบ้านท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ที่นี่มายาวนานเล่าให้ฟังว่า แรกเริ่มเดิมที พื้นที่ก่อสร้างเขื่อนกันคลื่นตามที่ได้ตกลงกันกับชาวบ้านมิได้อยู่ในแนวปัจจุบัน แต่ไม่ทราบว่าด้วยเหตุผลกลใด ทำให้หน่วยงานตัดสินใจย้ายแนวเขื่อนกันคลื่นมาเป็นแนวปัจจุบันซึ่งวางทับลงไปบนแนวประการังที่มีความหลากหลายถึง 18 ชนิด กินพื้นที่ประมาณ 500 ไร่ หลังการก่อสร้าง ชาวบ้านเล่าให้ฟังว่า กระแสน้ำเริ่มเปลี่ยนทิศทาง แทงไปทางทิศตะวันออกของชุมชนบ้านเพ ซึ่งปัจจุบันเป็นพื้นที่บริเวณห้าง Lotus express จนเทศบาลต้องเอาหินมาถมเพื่อป้องกันชายหาด จนเป็นที่มาของกำแพงกันคลื่นบริเวณหน้าหาดสวนสนปัจจุบัน นอกจากนั้นยังพบว่าหาดทรายด้านหลังกลายสภาพเป็นหาดโคลนปนทรายและน้ำไหลเวียนไม่สะดวกเหมือนเช่นอดีต Beach Lover ได้ลงพื้นที่สำรวจเขื่อนกันคลื่นบ้านเพแห่งนี้ในเดือนมีนาคม 2564 พบว่ายังมีสภาพดี พบกระชังเลี้ยงหอยและปลาด้านหลังเขื่อนกันคลื่นตลอดทั้งแนว เนื่องจากเป็นพื้นที่อับคลื่นและลมจากอิทธิพลของเขื่อนกันคลื่น ชาวบ้านเลี้ยงปลาหลายชนิดในกระชัง ทั้งปลาสวยงามและปลาที่ใช้เพื่อกินเป็นอาหาร และมีการแขวนพวงหอย นี้ไว้รอบๆกระชังเลี้ยงปลา เพื่อกรองน้ำให้สะอาดมากขึ้น แล้วเหล่ามนุษย์อย่างพวกเราก็เอร็ดอร่อยกับการกิน “หอยพวง” นี้ อีกต่อหนึ่ง!
พาชมความคืบหน้าของกำแพงป้องกันชายฝั่ง บ่ออิฐ-เกาะแต้ว
Beach Lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวของงานป้องกันชายฝั่งบ่ออิฐ-เกาะแต้ว จ.สงขลา ตั้งแต่ปี 2562 ไปแล้วหลายครั้งตั้งแต่ก่อนเริ่มโครงการ ติดตามได้จาก https://beachlover.net/กำแพง-เขารูปช้าง/ และ https://beachlover.net/ความคืบหน้า-กำแพงบ่ออิฐ/ ครั้งนี้ Beach Lover เปิดภาพมุมสูง ตั้งแต่ตุลาคม 2562 ถึง กุมภาพันธ์ 2564 พาชมความคืบหน้าของการก่อสร้างกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียงพร้อมโครงสร้างประกอบอื่นๆ โดยกรมเจ้าท่า เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง ระยะทาง 3,450 เมตร ด้วยงบประมาณ 219,935,000 บาท โดยมีกำหนดแล้วเสร็จในเดือนกันยายน 2564 หากเราสังเกตระยะทางจากชายหาดถึงตำแหน่งจุดอ้างอิง (วงกลมสีแดงในทุกภาพ) จะพบว่า กำแพงกันคลื่นนี้ วางทับลงไปบนพื้นที่ชายหาดทั้งหมด และยังยื่นล้ำลงไปในทะเลค่อนข้างมาก เนื่องจากชายหาดบริเวณนี้ค่อนข้างแคบเพราะเป็นส่วนท้ายน้ำที่ได้รับผลกระทบจากกำแพงกันคลื่นชุดก่อนหน้านี้ที่เกิดขึ้นไปแล้วทางทิศใต้ ประเด็นที่ต้องตามต่อไปก็คือ ด้วยความกว้างของโครงสร้างขนาดใหญ่ที่วางทับและยื่นล้ำลงไปบนชายหาดธรรมชาติแบบนี้ จะเกิดผลกระทบอย่างไรกับพื้นที่ชายหาดท้ายน้ำ ณ ตำแหน่งสุดปลายกำแพงทางทิศเหนือ คำตอบขอคำถามนี้ แทบจะไม่ต้องใช้เวลาคิดวิเคราะห์อะไรกันเนิ่นนาน เพราะเหตุแห่งการสร้างโครงสร้างกำแพงกันคลื่นแห่งนี้ ก็เกิดจากคำตอบของคำถามที่เป็นข้อห่วงกังวลจากการก่อสร้างกำแพงกันคลื่นชุดก่อนหน้านี้ทางทิศใต้เช่นเดียวกัน เราจะต้องตอบคำถามเดิมๆ แก้ปัญหาโดยใช้วิธีการเดิมๆ วนไปวนมากันแบบนี้ จริงๆหรือ ?!?