ครั้งแรกในประเทศไทย! เปิดงบประมาณป้องกันชายฝั่งทะเลปี 2563 ของจังหวัดสงขลา รวม 454.54 ล้านบาท คิดเป็น 31.7% ของงบประมาณเพื่อการป้องกันชายฝั่งทะเลปี 2563 ของกรมเจ้าท่าและกรมโยธาธิการและผังเมืองทั้งหมด อยู่ที่นี่ !!! (ที่มาข้อมูล: สำนักงบประมาณ)
หาดมหาราช ชายหาดที่ค่อนข้างสมบูรณ์ ไม่ปรากฏร่องรอยของการกัดเซาะชายฝั่ง สังเกตได้จากพืชที่ขึ้นปกคลุมแสดงให้เห็นถึงความมีเสถียรภาพของชายหาด แต่ขณะนี้ กำลังจะมีการก่อสร้างกำแพงกันคลื่นแบบขั้นบันไดยาว 1.102 กิโลเมตร พร้อมปรับภูมิทัศน์โดยทำซุ้มไม้ระแนงอีก 5 แห่ง งบประมาณทั้งสิ้น 167.2 ล้านบาท โดยใช้ระยะเวลาก่อสร้าง 2 ปี 1 เดือน คิดเป็น 151.72 ล้านบาท ต่อ 1 กิโลเมตร แล้วสำหรับโครงการนี้ ซึ่งถือว่าสูงมากกว่าโครงสร้างรูปแบบคล้ายกันที่เคยสร้างที่อ่าวน้อย จ.ประจวบฯ และที่อื่นๆ น่าตั้งคำถามว่า เหตุใดราคาต่อหน่วยถึงสูงมากขึ้นในอัตราเร่งขนาดนี้ แต่คำถามที่สำคัญไปกว่านั้นคือ รัฐมีความจำเป็นอะไรที่จะต้องทำโครงการป้องกันชายฝั่งในพื้นที่ที่หาร่องรอยการกัดเซาะชายฝั่งไม่เจอ ?!?!
เกิดอะไรขึ้นทางตอนเหนือของหาดนราทัศน์ ชายหาดเลื่องชื่อของ จ.นราธิวาส ในปี 2551 สังเกตจากภาพว่าเขื่อนกันคลื่นนอกชายฝั่ง (Breakwater) ทั้ง 8 ตัวถูกสร้างขึ้นด้านทิศเหนือของชายหาดนราทัศน์ เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งอันเนื่องมาจากผลกระทบจากการก่อสร้าง Jetty ที่ปากแม่น้ำบางนรา ด้านหลังเขื่อนกันคลื่นพบการฟอร์มตัวของ Tombolo เกือบตลอดทั้งแนว ในปีนี้เส้นสีเหลืองในภาพ (ระยะทางจากจุดอ้างอิงถึงแนวชายฝั่ง) มีระยะทาง 190 เมตร ต่อมาในปี 2557 พบว่าชายหาดด้านหลังเขื่อนกันคลื่น 4 ตัวท้าย ด้านทิศเหนือนั้นหดหายไปอย่างมาก จากเส้นสีเหลืองพบว่าระยะทางเหลือเพียง 90 เมตร นั่นแปลว่าชายหาด ณ ตำแหน่งอ้างอิงนี้หายไป 100 เมตร ถัดมาในปี 2562 สันทรายทิศตะวันออกของลำน้ำขาดหายไปเกือบทั้งหมด เกิดการตัดเป็นปากร่องน้ำใหม่ จากเส้นสีเหลืองพบว่าระยะทางเหลือเพียง 50 เมตร นั่นแปลว่าชายหาด ณ ตำแหน่งอ้างอิงนี้หายไป 140 เมตร เมื่อเทียบกับปี 2551 โครงสร้างทั้ง 8 นั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง โดยทั่วไปจะสามารถป้องกันพื้นที่ด้านหลังโครงสร้างให้ปลอดภัยได้ แต่จะเกิดผลกระทบในพื้นที่ถัดไปและพื้นที่ระหว่างช่องเปิดของโครงสร้าง แต่ในกรณีนี้ […]
นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งในโครงการ “ไทยแลนด์ริเวียร์ร่า” ที่รัฐบาลตั้งใจทำถนนเลาะเลียบริมทะเลตั้งแต่เพชรบุรี ประจวบฯ และชุมพร เพื่อพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ตัดถนนเลาะเลียบทะเลแบบนี้ อีกไม่นาน โครงสร้างป้องกันชายฝั่งรูปแบบต่างๆจะตามมาเป็นระยะระยะ
หากเราสร้างถนนประชิดทะเลมากจนเกินพอดี … นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น และจะเกิดโครงสร้างอื่นๆตามมาอีก ซึ่งมีมูลค่ามากกว่าราคาถนนที่ก่อสร้างมากมายนัก
กำแพงพังๆสูงท่วมหัวเกือบตลอดแนวหาดทรายรี หาดทรายเลื่องชื่อ หนึ่งในคำขวัญประจำจังหวัดชุมพร ไม่ทราบว่าสร้างและเสียหายไปเมื่อไหร่ แต่ตัวโครงสร้างยื่นล้ำลงไปในทะเลโดยอยู่ไม่พ้นจากระดับน้ำขึ้น ธรรมชาติเค้าจะจะทวงคืนบ้างก็ไม่น่าแปลกใจนัก
กำแพงกันคลื่นแบบหินเรียง ราคาสูงลิ่ว สำหรับโครงการที่ปากน้ำชุมพรที่ใกล้แล้วเสร็จนี้ ปาเข้าไปกิโลเมตรละ 140 ล้านบาทแล้ว อะไรหนอ คือปัจจัยเร่งให้ราคาต่อหน่วยสูงขึ้นมากมายขนาดนี้ ?!?
หาดปากบารา หาดทรายขาวยาวประมาณ 4 กิโลเมตร จุดหมายปลายทางของผู้ที่ต้องการต่อเรือไปเกาะต่างๆนอกฝั่งสตูลอาทิ หลีเป๊ะ ตะรุเตา ทางทิศใต้สุดของชายหาดจรดโขดหิน ทิศเหนือของโขดหินถูกป้องกันด้วยกำแพงกันคลื่นตามที่ปรากฏในภาพยาวประมาณ 1 กิโลเมตร โดยเราจะสามารถมองเห็นชายหาดแถบนั้นได้ยามน้ำลงเท่านั้น เพราะกำแพงกันคลื่นส่งผลให้ชายหาดด้านหน้าหดหาดไปเกือบทั้งหมด
หาดจอมเทียนวันนี้ สภาพเหมือนทุกๆครั้งที่มาเยือน กรมเจ้าท่ากำลังจะเติมทรายระยะทาง 6 กิโลเมตรที่นี่ โดย TOR ได้ถูกประกาศไปแล้วตั้งแต่ตุลาคม 2556 จวบจนถึงตอนนี้ เริ่มเข้ามาตั้ง Site งานเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่การเติมทรายพัทยา จ.ชลบุรี ประสบปัญหาเรื่องแหล่งทราย และการเติมทรายที่หาดชลาทัศน์ จ.สงขลา ประสบปัญหาเชิงเทคนิค กรมเจ้าท่าและผู้รับจ้างคงต้องพิจารณาการดำเนินการอย่างละเอียดรอบคอบขึ้น เรื่องราวจะเป็นยังไง ต้องติดตามอย่างใจเย็น
ไม่เคยไปหาดแตงโม (Watermelon beach ในภาพจาก google earth) และไม่เคยไปเกาะสุกร จ.ตรัง สงสัยว่ามีการกัดเซาะระดับที่ชาวบ้านเดือดร้อนมากจนต้องใช้งบประมาณรวม 50 ล้านบาท (ปี 63 ใช้ 10 ล้านบาท) เพื่อสร้างกำแพงกันคลื่น 350 เมตร ขนาดนั้นเลยหรือ? ภาพจาก google แสดงให้เห็นถึงชายหาดธรรมชาติ บนเกาะที่มีความเป็น local สูง และแทบจะไม่มีชุมชนตั้งประชิดชายหาดเลย สังเกตเห็นร่องรอยลางๆของกำแพงอยู่บริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของหาดแตงโม คำถามตัวโตๆ … เรามีความจำเป็นขนาดนั้นเลยหรือ ?!? (ที่มา:งบประมาณของกรมโยธาธิการและผังเมืองที่เสนอต่อสภาฯ)