ภาพในหัวของเม็ดทรายคือแผนที่ประเทศไทยขนาดใหญ่ ที่มีแนวชายฝั่งทะเลยาวรวมกันประมาณ 3,151 กิโลเมตร ใน 23 จังหวัด (https://beachlover.net/thailand-beach/) หากรวมเอาเกาะเล็กเกาะน้อยเข้าไปอีกก็จะยาวรวมกันกว่า 6,000 กิโลเมตร เธอเริ่มคิดแล้วว่า ระยะเวลาเพียง 5 เดือนนี้ คงไม่เพียงพอที่จะนำเธอไปตามเกาะแก่งต่างๆได้ทั้งฝั่งอันดามันและอ่าวไทย แต่ภาพจากรายการนำเที่ยว VDO จาก Youtuber และภาพที่เธอยังพอจดจำได้จากห้องเรียนวิชาวิศวกรรมชายฝั่ง เหมือนเป็นแรงกระตุ้นให้เธอตัดสินใจว่าจะเลือกเพียงบางเกาะที่มีเรื่องราวที่น่าสนใจ
“เกาะนี้ก็สวย เกาะนี้ก็ธรรมชาติดีงามมากอ่ะ ตัดสินใจไม่ถูกเลย” เม็ดทรายพึมพำกับตัวเองเมื่อต้องเลือกว่าจะไปเกาะไหนบ้าง สุดท้าย กว่า 10 เกาะคือเป้าหมายที่เธอเลือกแล้วว่าจะต้องอยู่ใน The must ที่จะต้องไปเยือนให้ได้
เม็ดทรายวางแผนในหัวแบบคร่าวๆ ว่าการเดินทางของเธอควรจะเริ่มจากชายหาดทางทิศใต้สุดของประเทศก่อนเป็นลำดับแรก เหตุเพราะทรายเม็ดแรกที่เปลี่ยนสัญชาติจากมาเลเซียมาเป็นไทยนั้นเกิดขึ้น ณ ปากแม่น้ำโกลก อ.ตากใบ จ.นราธิวาส คิดได้แบบนั้นจึงไม่รอช้าที่จะติดต่อรุ่นพี่ที่เคยทำกิจกรรมเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมมาด้วยกันครั้งอยู่มหาวิทยาลัย ที่กลับมาทำมาหากินอยู่ที่บ้านเกิด จ.นราธิวาส ให้มาร่วมทริปครั้งนี้ด้วยกัน อย่างน้อยก็เพื่อความสะดวกในการสื่อสารภาษาถิ่นของทางสามจังหวัดชายแดน (https://www.langarchive-th.org/th/collection/malayu-patani) ที่เม็ดทรายไม่เคยแม้แต่จะได้สัมผัสสักครั้งหนึ่งในชีวิต
“ได้เลยเดี๋ยวพี่พาทัวร์เองเป็นคนขับไกด์และล่ามให้นะ” เสียงปลายสายตอบรับอย่างฉับไว “แล้วจะมากันกี่คน จะได้หาที่พักรอไว้เลย” ปลายสายถาม “คนเดียวพี่ เหมือนเดิม” เม็ดทรายตอบ
ด้วยความที่เธอเป็นคนค่อนข้าง Introvert (https://www.pobpad.com/introvert-ทำความรู้จักกับบุคลิก) ทุกครั้งที่เดินทางไปเที่ยวตามที่ต่างๆทั้งในและต่างประเทศ เม็ดทรายจะแบกเป้เที่ยวคนเดียวเสมอ แม้จะมีเสียงเรียกร้องจากสมัครพรรคพวกขอร่วมเดินทางไปด้วยก็ตาม เธอตอบปฏิเสธแบบเสียมารยาททุกครั้ง จนระยะหลังเพื่อนๆเริ่มเข้าใจและไม่ร้องขอติดตามไปเที่ยวกับเธออีก
“นี่แกน่าจะเหนื่อยมากนะ หมดพลังมากกว่าจะได้ไปรับพลังธรรมชาติเสียอีกนะเนี่ยฉันว่า” เพื่อนสนิทกล่าวหลังเม็ดทรายสาธยายแผนการเดินทางให้ฟังอย่างสนุกสนาน “เดินทางคนเดียว ยืดหยุ่นได้แหล่ะ ไม่ต้องเสียเวลาไปกับการรอคอยใคร ทำทุกอย่างตามใจตัวเอง น่าจะมีเวลาได้ดื่มด่ำธรรมชาติได้” เม็ดทรายตอบเพื่อน ในใจคิดว่า “มันน่าสนุกจะตาย ไม่เห็นมีอะไรให้เหนื่อยตรงไหน ดีแล้วที่ฉันปฎิเสธไม่ให้แกร่วมทริปนี้ด้วย”
เงินเก็บส่วนที่เม็ดทรายแยกไว้สำหรับการเดินทางท่องเที่ยวได้ถูกนำมาแยกและประมาณการค่าใช้จ่ายอย่างคร่าวๆ “เอาหล่ะ ประสบการณ์นี้ ต่อให้มีเงินมากกว่านี้ในอนาคตก็คงซื้อมันไม่ได้ ทุ่มหมดหน้าตักไปเลยแล้วกัน” และเมื่อทุกอย่างพร้อม การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น
