การประเมินความเสถียรของปากร่องน้ำชายฝั่งทะเล ด้วย RAPSTA
การประเมินความเสถียรของปากร่องน้ำชายฝั่งทะเลที่มีการเคลื่อนตัวของตะกอนตามแนวชายฝั่ง (littoral drift shore) จำเป็นต้องอาศัยความรู้ที่ครอบคลุมเกี่ยวกับไฮดรอลิกของน้ำขึ้นน้ำลง กลศาสตร์ของคลื่น และการเคลื่อนที่ของตะกอน ปากร่องน้ำที่มีความ “เสถียร” อย่างแท้จริงบนชายฝั่งที่มีการเคลื่อนตัวของตะกอนไม่มีอยู่จริง ปากน้ำเหล่านี้มักจะเปลี่ยนแปลงรูปแบบ รูปตัดขวาง และรูปทรงเรขาคณิตของมันไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของสภาพคลื่นและความแตกต่างของช่วงน้ำขึ้นน้ำลง สำหรับปากร่องน้ำชายฝั่งที่มีการเคลื่อนตัวของตะกอน แรงสมดุลหลักๆ จะมาจากการเคลื่อนที่ของตะกอนตามแนวชายฝั่ง (littoral drift) ซึ่งถูกพัดพาไปยังปากน้ำด้วยกระแสน้ำขึ้น (flood currents) ที่นำตะกอนมาสะสมบริเวณแนวสันทรายด้านในและด้านนอก (inner and outer bars) แนวตื้นเขิน (shoals) และพื้นที่ราบ (flats) ที่พยายามปิดปากน้ำ ในขณะที่กระแสน้ำลง (ebb tidal) และกระแสน้ำอื่น ๆ จะพยายามพัดพาตะกอนเหล่านี้ออกไปเพื่อรักษาพื้นที่ตัดขวางของปากร่องน้ำ หากปากร่องน้ำไม่สามารถรักษาช่องเปิดให้มีความเสถียรได้ จะต้องมีการเสริมด้วยวิธีการที่มนุษย์สร้างขึ้น จึงจำเป็นต้องพิจารณาวิธีการปรับปรุงต่าง ๆ เช่น การควบคุมการตกตะกอนในปากน้ำ ซึ่งอาจทำได้โดยการเบี่ยงเบนการไหล การขุดลอก การสร้างหลุมดักตะกอน (traps) หรือด้วยวิธีการโครงสร้าง เช่น การสร้างรอบังคับกระแสน้ำ (training walls) เขื่อนกันทรายและคลื่นปากร่องน้ำ (jetties) เป็นต้น แบบจำลอง RAPSTA หรือชื่อเต็มคือ RAPid […]
