หาดที่ Beach Lover พาชมในครั้งนี้คือหนึ่งในแนวชายหาดที่ยาวและสวยที่สุดของประเทศเวียดนาม โดยทั่วไปเรียกว่า “My Khe Beach”หรือในบริเวณต่อเนื่องจะรวมไปถึง Non Nuoc Beach ในเมืองดานัง และ Cua Dai Beach ใกล้ฮอยอัน ซึ่งทั้งหมดนี้ต่อเนื่องกันเป็นแนวยาวกว่า 31 กิโลเมตร โดยมีลักษณะทางกายภาพที่น่าสนใจดังนี้:
ลักษณะทางกายภาพของแนวชายหาดจากดานังถึงฮอยอัน
1. ชายหาดแบบเปิด (Open Coast Sandy Beach)
เป็นชายหาดที่หันหน้าออกสู่ทะเลจีนใต้ (South China Sea) ซึ่งเปิดรับคลื่นลมจากทิศตะวันออก ไม่มีแหลมยื่นหรือลักษณะภูมิประเทศที่กั้นคลื่น ทำให้มีพลังคลื่นที่ค่อนข้างแรง โดยเฉพาะฤดูมรสุม
2. ลักษณะของทราย
ทรายละเอียดถึงขนาดกลาง สีออกขาวอมเหลือง มีการกระจายตัวค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดแนวชายหาด เหมาะแก่การท่องเที่ยวและพักผ่อน เพราะเป็นหาดทรายลาดเรียบและมีความปลอดภัยสูงในฤดูคลื่นสงบ
3. ความลาดชันของหาด (Beach Slope)
โดยทั่วไปชายหาดมีลักษณะลาดชันน้อย (gentle slope) ทำให้แนวคลื่นแตก (breaker zone) อยู่ห่างจากฝั่งพอสมควร ในบางช่วง โดยเฉพาะบริเวณปากแม่น้ำ Han และใกล้ Cua Dai จะพบว่ามีการเปลี่ยนแปลงของความลาดมากกว่าบริเวณกลางๆ
4. กระแสน้ำและการพัดพาตะกอน (Longshore Current & Sediment Transport)
กระแสน้ำตามแนวชายฝั่ง (longshore current) มีบทบาทสำคัญ โดยเฉพาะในช่วงฤดูมรสุม จะมีทิศทางจากเหนือไปใต้ การพัดพาตะกอนจึงมักทำให้ชายหาดบริเวณฮอยอัน (Cua Dai) เสียสมดุล เกิดการกัดเซาะมากในบางปี
5. คลื่นและอิทธิพลตามฤดูกาล
- ฤดูแล้ง (พ.ย.–เม.ย.): คลื่นอ่อน ทะเลสงบ หาดฟื้นตัว ทรายเริ่มสะสมกลับเข้าฝั่ง
- ฤดูฝน/มรสุม (พ.ค.–ต.ค.): คลื่นแรง อาจเกิดการกัดเซาะของชายหาด โดยเฉพาะช่วงพายุ
แนวชายหาดนี้ได้รับผลกระทบจากการพัฒนาเมืองและการท่องเที่ยวสูง เช่น โรงแรมริมชายหาด รีสอร์ท และถนนเลียบหาด ส่งผลให้บางช่วงมีการเสริมรอดักทรายและกำแพงกันคลื่น โดยภาพรวมพบว่าพื้นที่ชายฝั่งแถบฮอยอัน (โดยเฉพาะ Cua Dai Beach) กำลังประสบปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งอย่างรุนแรงในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา
Beach Lover ได้โพสเรื่องราวของหาด My Khe และ Cua Dai ไว้เป็นโพสแยก ติดตามได้จาก “หาดบ้านเพื่อน”
