สถานการณ์ชายฝั่งทะเล

หากกล่าวถึงหาดดงตาล อาจมีหลายคนสับสนกับหาดดงตาลในฐานทัพเรือสัตหีบที่มีชื่อเรียกขานเดียวกัน แต่หาดดงตาลที่ Beach Lover จะพาสำรวจนี้ หมายถึงหาดดงตาล รอยต่อระหว่าง เขาพระตำหนัก กับ หาดจอมเทียน พัทยา จ.ชลบุรี หาดดงตาลเป็นชายหาดแนวตรง ทอดยาวระหว่างหาดยินยอม กับ หาดจอมเทียน มีถนนขนาดเล็กเลาะเลียบริมหาดสามารถเข้าถึงได้ง่าย มีร่มเตียง ร้านค้า ร้านอาหารไม่มากเท่ากับจอมเทียนหรือพัทยา แต่ก็ถือว่ามีครบอย่างเพียงพอทีเดียว จากการเดินเท้าสำรวจ ชายหาดกว้างประมาณ 30-40 เมตร และยังไม่พบร่องรอยการกัดเซาะชายฝั่ง หรือ โครงสร้างป้องกันชายฝั่งบริเวณนี้

หาดยินยอม พัทยา จ.ชลบุรี อยู่ระหว่างเขาพระตำหนักกับหาดดงตาล เป็นเวิ้งของชายหาดที่ค่อนข้างเงียบ สงบ คนไม่พลุกพล่าน หากใครต้องการนั่งเล่น ชมวิว กินอาหาร เล่นน้ำ แบบที่ไม่ต้องการผู้คนวุ่นวาย ต้องยอมขับรถออกมาจากพัทยาสัก 10 นาที แล้วจะรู้ว่าบรรยากาศนั้นช่างแตกต่างกันมากเหลือเกิน การเข้าถึง การจอดรถรา สามารถทำได้สะดวกกว่าหาดพัทยามาก เพียงแต่ถนนเลียบชายหาดจะค่อนข้างแคบ และไม่มีร้านค้าบริการมากมายนัก ริมหาดเป็นสวนหย่อมขนาดเล็กพร้อมทางเดิน มีต้นไม้พอให้ร่มเงาได้บ้าง เท่าที่เดินเท้าสำรวจ ยังไม่พบร่องรอยการกัดเซาะชายฝั่งบริเวณนี้

Beach Lover เคยพาสำรวจหาดพัทยามาหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่ช่วงเริ่มเติมทรายใหม่ๆจนถึงปัจจุบัน หาอ่านเพิ่มเติมได้จากโพสเก่าๆ โดยค้นหาจาก Search Icon มุมขวาของ Web ครั้งนี้ในช่วงต้นเดือนมิถุนายน 2567 Beach Lover ได้กลับมาสำรวจการใช้ประโยชน์ชายหาดแห่งนี้อีกครั้ง โดยครั้งนี้เป็นช่วงเวลาหลังพระอาทิตย์ตกได้ไม่นาน ในวันธรรมดาที่อากาศดีมากๆไม่ร้อน และไม่มีฝน จากการเดินเท้าสำรวจตั้งแต่หาดพัทยาเหนือ (วงเวียนปลาโลมา) ลงไปถึงพัทยากลาง (Central) พบผู้ใช้ชายหาดที่ส่วนมากมากันเป็นกลุ่ม นำเสื่อมาปู นำอาหารเครื่องดื่มมารับประทานกันบนหาดทราย มีการนำเก้าอี้สนามและโต๊ะแบบพับได้มาวางบนชายหาด บ้างก็มานั่งเล่นดูตะวันตกดิน มีการลงเล่นน้ำค่อนข้างน้อย อาจเป็นเพราะเมื่อพระอาทิตย์ลาขอบฟ้า ฟ้าก็เริ่มมืดและดูจะไม่ค่อยปลอดภัยหากลงเล่นน้ำทะเล พ่อค้าแม่ค้า นำอาหารเครื่องดื่มเดินตระเวนขายไปตามจุดที่มีนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะที่เป็นกลุ่มใหญ่ๆ หวังว่าจะมีอะไรขาดเหลือให้พอได้ขายของที่แบกมาทั้งวันได้บ้าง เท่าที่สังเกตด้วยสายตาพอประมาณได้ว่า ชายหาดพัทยายามนี้น่าจะมีความกว้างประมาณ 60-70 เมตรเลยทีเดียว จากข้อมูลที่กรมเจ้าท่าเคยระบุไว้ในช่วงเริ่มต้นโครงการว่าจะเติมทรายให้หาดมีความกว้างประมาณ 35 เมตร แล้วตัด Slope ลาดลงทะเล แต่เอาเข้าจริงๆหลังโครงการแล้วเสร็จพบว่ามีการเติมทรายมากกว่าที่ระบุไว้ในตอนต้นมาก จากการสำรวจไม่พบระดับของชายหาดที่แตกต่างกันตามที่กรมเจ้าท่าได้ทำการตัด slope เดิมไว้เป็นสองระดับ (ดูจากรูปด้านบน) โดยพบว่าชายหาดกลืนกันเป็น slope เดียวกันหมดแล้ว เมืองพัทยาได้เปิดไฟส่องสว่างกำลังค่อนข้างแรงริมชายหาดอย่างเพียงพอในระดับที่สามารถเห็นหาดทราย เห็นน้ำทะเล ได้อย่างชัดเจนตลอดทั้งชายหาด จนทำให้ผู้มาเยี่ยมเยือนนั่งกันอยู่บนชายหาดได้จนถึงค่ำมืดดึกดื่นได้เลย […]

ชุมชนบ้านเกาะแรต เป็นเกาะเล็ก ๆ อยู่ในอ่าวบ้านดอน จากคำบอกเล่าเมื่อประมาณ 200 กว่าปี ได้มีชาวจีนอพยพมาจากเกาะไหหลำ ประเทศจีน โดยใช้เรือสำเภาขนาดใหญ่และขนาดเล็กเป็นพาหนะในการเดินทาง มีชาวจีนกลุ่มหนึ่งประมาณ 60 คน ใช้เรือสำเภาประมาณ 10 ลำ แวะพักที่เกาะเล็ก ๆ แห่งนี้ และได้สำรวจดูความเหมาะสมเพื่อใช้เป็นที่พักพิงทำมาหากิน  มีเกาะแก่งมากมายสภาพคล้ายบ้านเกิดที่ประเทศจีน ชาวจีนจึงตั้งรกรากอยู่ในพื้นที่ดังกล่าว และยึดอาชีพการประมงทั้งหมู่บ้านจนถึงปัจจุบัน (https://www.suratthanitourism.com/tour/ko-raet/) เกาะแรต มาจากคำว่า “แรด” ที่สะกดด้วย ด ที่หมายถึงชื่อสัตว์ ชาวจีนได้ขนานนามเกาะแห่งนี้ว่า “ฮีเด้ง” หมายถึง ตะเกียงสวรรค์ และต่อมาชาวจีนเขียนด้วย “ต” สะกดแทน “ด”  นอกจากนี้ยังมีการสันนิษฐานได้ว่าบริเวณเกาะมีต้นขี้แรดมาก จึงได้ชื่อว่า “เกาะแรต” ดังคำบอกเล่าของชาวบ้านว่ามาจากต้นขี้แรดที่มีอยู่ในชุมชน (https://www.suratthanitourism.com/tour/ko-raet/) สมัยก่อนการเดินทางต้องนั่งเรือมาจากฝั่งดอนสัก แต่ในปัจจุบันมีสะพานข้ามชื่อว่า “สะพานเฉลิมสิริราช” เชื่อมเกาะกับแผ่นดินใหญ่ระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร ชุมชนบ้านเกาะแรต อยู่ในทำเลที่มีทิวทัศน์ที่สวยงาม มีทางเดินคอนกรีตรอบเกาะเพื่อชมธรรมชาติ ชมวิถีชีวิตของชาวบ้าน โดยสามารถเดินรอบเกาะได้ในเวลาประมาณ 15 นาที โดยส่วนใหญ่เป็นหาดหิน มีหาดทรายอยู่ส่วนบนเพียงเล็กน้อย แม้เกาะจะเล็ก แต่ก็พบว่ามีบริการโฮมสเตย์ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ร้านขายของที่ระลึก เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวอยู่อย่างเพียงพอ […]

หากใครไปเยี่ยมเยือนเกาะหลีเป๊ะ จ.สตูล โดยขึ้นเรือ Speed boat จากท่าเรือปากบารา เรือเกือบทุกเที่ยวจะพาแวะชมเกาะไข่ประมาณ 20 – 30 นาที ก่อนพาเราไปถึงจุดหมายปลายทางที่เกาะหลีเป๊ะ เกาะไข่ เป็นเกาะขนาดเล็ก เกาะหนึ่งในอุทยานแห่งชาติตะรุเตาตั้งอยู่ระหว่าง เกาะตะรุเตา กับ เกาะอาดัง เสน่ห์ของเกาะไข่อยู่ที่ซุ้มประตูหินประติมากรรมธรรมชาติ อันเป็นสัญลักษณ์ของอุทธยานแห่งชาติตะรุเตา คู่รักคู่ใดได้ลอดซุ้มประตูหินนี้มีความเชื่อว่า จะสมหวังในความรัก และครองคู่กันไปอย่างมีความสุข (https://www.satun.go.th/travel/detail/3) ตามจริงแล้ว หาดทรายบนเกาะไข่นั้นก็สวยงามมาก ทรายขาวเนียนละเอียด น้ำทะเลสีสันสวยสดใสไม่แพ้ที่ใด เพียงแต่ผู้มาเยือนมักถูกเหนี่ยวนำให้ไปสนใจซุ้มประตูหินที่เป็นสัญลักษณ์ของเกาะไข่ จนละเลยความสนใจไปจากหาดทรายขาวตรงหน้า หากใครได้มาเยือนเกาะแห่งนี้ (ส่วนใหญ่เรือรอบสายถึงบ่ายจะพาแวะที่นี่เฉพาะขาไป ปากบารา-เกาะหลีเป๊ะ) ขอให้ละสายตาจากซุ้มประตูหินมา Enjoy หาดทรายขาวเนียนละเอียดตรงหน้าสักนิด จะรู้ว่าสวยไม่แพ้สิมิลันเลยทีเดียว

เกาะพยามเป็นเกาะที่มีชื่อเสียงที่สุดของ จ.ระนอง ก็ว่าได้ หากนักท่องเที่ยวมาเที่ยว จ.ระนอง มักจะไม่พลาดมาเยี่ยมชมเกาะพยาม โดยสามารถพักค้างคืนบนเกาะ หรือจะเป็น Day trip ไปกลับก็ย่อมได้ โดยมีค่าเรือ Speed boat ไปกลับในราคา 700 บาท ใช้เวลาประมาณ  45 นาที ถึง 1 ชั่วโมงกว่าๆ แล้วแต่สถานการณ์คลื่นลมในทะเล เกาะพยาม ต.เกาะพยาม อ.เมืองระนอง เป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองของ จ.ระนอง รองจากเกาะช้าง ที่ตั้งอยู่ในทะเลอันดามัน ทางฝั่งตะวันตกของ จ.ระนอง มีพื้นที่ 17 ตารางกิโลเมตร ความยาวชายหาดรอบเกาะประมาณ 27 กิโลเมตร เกาะพยามช่วงฤดูมรสุมจะวันตกเฉียงใต้ (กลาง พ.ค. ถึง ปลาย ต.ค.) มักเกิดฝนตกหนัก คลื่นใหญ่ ลมแรงทั่วทั้ง จ.ระนอง รวมถึงบนเกาะด้วย การเดินทางอาจไม่สะดวก และการท่องเที่ยวทางทะเลอาจไม่สนุกนักเมื่อเทียบกับช่วงปลอดมรสุม บรรดารีสอร์ท  ร้านอาหาร หลายแห่งมักปิดตัวช่วงคราวในช่วงมรสุมด้วยเช่นกัน เนื่องจากจำนวนนักท่องเที่ยวที่นี่น้อยมากๆ […]

Beach Lover ยังไม่เคยพาชมเกาะแห่งนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้มีโอกาสมาหลายรอบแล้วก็ตาม ครั้งนี้ขอพาชมชายหาดรอบๆเกาะหลีเป๊ะ ต.เกาะสาหร่าย อ.เมืองสตูล จ.สตูล เกาะที่มีชื่อเสียงที่สุดของ จ.สตูล  สภาพทั่วไปของ “เกาะหลีเป๊ะ” นั้น เป็นเกาะเล็กๆ มีลักษณะแบนๆ คล้ายบูมเมอแรง ชื่อ “เกาะหลีเป๊ะ” หมายถึง เกาะที่ราบเรียบคล้ายกระดาษ ซี่งมีที่มาจากภาษาท้องถิ่นชาวเล เป็นเกาะที่ขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามของธรรมชาติ จนเป็นที่นิยมของหมู่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทย และชาวต่างชาติ (https://www.satun.go.th/travel_activity/detail/15/data.html) หาดพัทยา เป็นชายหาดทางทิศใต้ของเกาะ เป็นท่าขึ้นลงเรือหลักที่มาจากปากบารา เป็นหาดทรายขาวที่มีความยาวประมาณ 1  กิโลเมตร มีรีสอร์ท ร้านอาหาร ตลอดทั้งแนว ทั้งยังเป็นทางเชื่อมไปยังถนนคนเดินซึ่งถือเป็นย่านที่คึกคักที่สุดของเกาะโดยเฉพาะในยามค่ำคืนอีกด้วย ตลอดทั้งแนวพบเป็นกำแพงกันดินซึ่งเป็นของรีสอร์ทอยู่บ้างเพียงบางแห่งเท่านั้น ชายหาดโดยรวมยังมีความสมบูรณ์ดี  หาดซันไรซ์ เป็นหาดทรายขาวที่มีความยาวมากที่สุดของเกาะคือประมาณ 1.45  กิโลเมตร เป็นชายหาดทางทิศตะวันออกของเกาะ สามารถดูพระอาทิตย์ขึ้นได้สวยงามที่สุดบนเกาะบริเวณนี้ มีเรือประมงชาวบ้านจอดเรียงรายกันจำนวนมาก ทิวทัศน์เเบื้องหน้าคือเกาะอุเสนและเกาะกระ เมื่อเดินสำรวจตลอดแนวหาดพบโครงสร้างป้องกันชายฝั่งแบบชั่วคราวที่ทำจากไม้บริเวณหน้ารีสอร์ทและร้านอาหารทางทิศใต้ของชายหาดเป็นส่วนใหญ่ หาดซันเซท เป็นหาดทรายขาวทางทิศตะวันตกของเกาะ มีความยาวประมาณ 0.34  กิโลเมตร เข้าถึงค่อนข้างลำบากกว่าหาดอื่นๆ เป็นหาดที่ชมพระอาทิตย์ตกได้สวยที่สุด มีหัวหาดทั้งสองฝั่งเป็นโขดหินขนาดใหญ่ ไม่พบร่องรอยการกัดเซาะหรือความพยายามเพื่อป้องกันชายฝั่ง โดยภาพรวมแล้วชายหาดบน เกาะหลีเป๊ะ ยังคงสวยงามสมบูรณ์มาก […]