สถานการณ์ชายฝั่งทะเล

Beach Lover ได้เคยนำเสนอเรื่องราวความเป็นมาเป็นไปของกำแพงกันคลื่นบริเวณบ่ออิฐ-แกะแต้ว จ.สงขลา ไปแล้วหลายรอบ ติดตามได้จากโพสเก่าๆเช่น https://beachlover.net/ผลกระทบปลายกำแพงกันคลื/ รอบนี้ Beach Lover ได้ลงสำรวจในช่วงมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือมีกำลังค่อนข้างแรง (25 ธันวาคม 2566) พบว่าชายหาดทางทิศเหนือ (ท้ายน้ำ) ส่วนที่ติดกับกำแพงกันคลื่นของกรมเจ้าท่านั้นถูกกัดเซาะไปมากกว่าในอดีตมาก ตามภาพที่ Beach Lover ได้ติดตามมาตั้งแต่ปลายปี 2564 ถึงปลายปี 2566 ดังภาพ ในส่วนของกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียงใหญ่นั้นพบว่ายังมีสภาพดี มีเพียงคลื่นที่กระโจนข้ามสันกำแพง ส่งผลให้การใช้ประโยชน์ในพื้นที่ด้านหลังนั้นทำได้ยากในช่วงฤดูกาลนี้

อ่าวนาง นับเป็นชายหาดที่มีชื่อเสียงลำดับต้นๆของ จ.กระบี่ ผู้มาเยือนมักแวะมาชมความงดงามของชายหาดอ่าวนาง ก่อนข้ามไปยังเกาะต่างๆที่อยู่นอกชายฝั่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งยามพระอาทิตย์ตก (Sunset) หาดอ่าวนางทางทิศเหนือ พบโครงสร้างเกเบียนเพื่อป้องกันชายฝั่ง ส่งผลให้ชายหาดด้านหน้ามีสภาพค่อนข้างชัน สั้น และลึก ซึ่งแตกต่างจากหาดทางทิศใต้ที่ยังไม่มีโครงสร้างป้องกัน นักท่องเที่ยวมักนั่งนอนบนชายหาดทางทิศใต้ที่ไม่มีโครงสร้างป้องกันมากกว่า เนื่องจากชายหาดกว้างกว่า และยังพอมีต้นไม้ให้ร่มเงา

Beach Lover ได้มีโอกาสเดินสำรวจชายหาดช่วงปลายเดือนตุลาคมต่อต้นเดือนพฤศจิกายน 2566 แถวๆตำแหน่งที่เคยเป็นแนวถนนเลียบชายหาดที่ตัดตรงยาวตั้งแต่ปานาเระถึงตะโละกาโปร์ อ.ยะหริ่ง จ.ปัตตานี พบงานวางกระสอบทรายขนาดใหญ่ (Big bag) บนชายหาด ระยะทางประมาณ 100 เมตร ด้านหลังแนววางกระสอบเป็นรีสอร์ทและร้านอาหาร (ตากาดัม บีช รีสอร์ท) บ้านเรือนประปราย และที่ดินว่างที่ยังไม่มีการใช้ประโยชน์ เนื่องจากไม่ปรากฏป้ายโครงการ จึงไม่แน่ใจว่าเอกชนหรือหน่วยงานใดเป็นผู้ดำเนินการ จากการเดินสำรวจพบว่า มีการวางกระสอบขนาดใหญ่เป็นสามแนว โดยการขุดทรายบนชายหาดให้เป็นหลุมขนานกับแนวชายหาดเพื่อวางกระสอบ แล้วนำทรายที่ขุดจากหลุมนั้นมาใส่กระสอบอีกทีหนึ่งแล้ววางกลับลงไปตามแนวหลุมที่ขุด จากนั้นคาดเดาได้ว่าจะนำทรายบนชายหาดด้านหน้ามากลบกระสอบอีกชั้นหนึ่ง จากการตรวจสอบในเบื้องต้นบนว่า แนวที่วางกระสอบนั้นไม่พ้นระยะน้ำขึ้นน้ำลง หมายความว่ายามน้ำขึ้นคลื่นอาจซัดขึ้นมาถึงแนวกระสอบได้ น่าติดตามต่อไปว่า กระสอบนี้จะอยู่ไปได้นานขนาดไหน และจะส่งต่อผลกระทบไปยังชายหาดข้างเคียงหรือไม่ ดู VDO Clip เดินสำรวจเพิ่มเติมได้ที่ Youtube: https://youtu.be/PU8ZyU1i2ac?si=YA-P4GHDtIaYT-ag

หาดม่วงงาม หมู่ 3 อ.สิงหนคร จ.สงขลา มักได้รับผลกระทบจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเป็นประจำทุกปี ส่งผลให้เทศบาลและชาวบ้านต้องเตรียมพร้อมรับมือโดยการใช้กระสอบขนาดเล็ก บรรจุทรายบนชายหาดวางป้องกันหลายชั้นเพื่อป้องกันชายฝั่งจากการกัดเซาะ รอติดตามกันไปอย่างใจเย็นว่า โครงสร้างป้องกันแบบชั่วคราว จะช่วยบรรเทาผลกระทบจากมรุสมในฤดูกาลนี้ได้หรือไม่อย่างไร ภาพเมื่อ พฤศจิกายน 2566

ตะกอนบนชายฝั่งแต่ละแห่งมีคุณลักษณะที่แตกต่างกันไปตามบริบทของสิ่งแวดล้อมในพื้นที่นั้นๆ แรงกระทำจากภายนอกอย่างคลื่น ลม กระแสน้ำ ตลอดจนแหล่งกำเนิดของตะกอน แม้กระทั่งบนพื้นที่เดียวกันแต่ต่างช่วงเวลากัน ตะกอนชายฝั่งก็อาจมีลักษณะที่แตกต่างกันไปตามปัจจัยที่ว่ามานี้ ชายหาด จ.ปัตตานี มีระยะทางกว่า 140 กิโลเมตร ส่วนมากเป็นหาดทรายทั้งหมดมีโคลนปะปนบ้างบริเวณปากร่องน้ำและปากอ่าวปัตตานี Beach Lover ได้มีโอกาสลงสำรวจชายหาด จ.ปัตตานี ในหลายพื้นที่ ขอนำภาพทรายของแต่ละชายหาดมานำเสนอให้ได้ชมกันว่าแม้จะเป็นหาดทรายที่อยู่ใกล้เคียงในจังหวัดเดียวกัน ก็พบว่ามีคุณลักษณะที่แตกต่างกันทั้งขนาดและสี

Beach Lover ได้เคยนำเสนองานวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงชายฝั่งบริเวณหาดนราทัศน์ไปแล้ว ติดตามได้จากโพสเก่าๆ (https://beachlover.net/ชายหาดหายไปไหน-หาดนราท/) Beach Lover ได้มีโอกาสสำรวจภาคสนามบริเวณหาดนราทัศน์อีกครั้งในเดือนตุลาคม 2566 ครั้งนี้ชวนเดินสำรวจ “กำแพงกันคลื่น” ด้านหลังของ “เขื่อนกันคลื่น (Breakwater)” ตัวที่ 7 และ 8 ทางทิศเหนือของหาดนราทัศน์ ซึ่งมีรูปแบบเป็นกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียง แต่ดูเหมือนว่าหินที่นำมาก่อสร้างนั้นคัดขนาดมาไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ รวมถึงมาตรฐานงานก่อสร้างด้วย จึงพบความเสียหายบนสันกำแพงเกือบตลอดทั้งแนว พื้นที่ด้านหลังกำแพงนั้นมีบ้านเรือนประชาชนน้อยมาก พบร่องรอยการท่วมถึงของน้ำทะเลในอดีต และมีถนนดินเส้นเล็กๆวิ่งเลียบกับแนวกำแพงกันคลื่นไปยังปากคลอง อันที่จริงโครงสร้างเขื่อนกันคลื่นทั้ง 8 ตัวที่วางอยู่นอกชายฝั่งด้านหน้ากำแพงกันคลื่นนั้น มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง โดยทั่วไปจะสามารถป้องกันพื้นที่ด้านหลังโครงสร้างให้ปลอดภัยได้ แต่จะเกิดผลกระทบในพื้นที่ถัดไปและพื้นที่ระหว่างช่องเปิดของโครงสร้าง (https://beachlover.net/โครงสร้างชายฝั่งทะเล-เข/) แต่ในกรณีนี้ เพราะเหตุใดชายหาดด้านหลังจึงหายไปทั้งหมดในอัตราที่น่าตกใจ คือถูกกัดเซาะหายไปถึง 140 เมตรในรอบ 11 ปีที่ผ่านมา จนเป็นสาเหตุให้ต้องสร้างกำแพงกันคลื่นด้านหลังอีกชั้นหนึ่ง … ควรตั้งคำถามไปที่ใครดี?!?

เมื่อนึกถึงขนอม ใครๆอาจคิดถึงหาดขนอม ที่ตั้งของที่พักหลากหลายรสนิยมในหลากหลายราคา น้อยคนที่จะนึกถึงหาดเล็กๆอย่าง หาดท้องโหนด หาดทรายขนาดเล็กในกระเปาะ (Pocket beach) ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของหาดขนอม รอยต่อระหว่าง อ.ดอนสัก สุราษฎร์ธานี และ อ.ขนอม จ.นครศรีธรรมราช หาดแห่งนี้มีที่พักและร้านอาหารเพียง 2 แห่งเท่านั้น จึงมีความเงียบสงบสูง เท่าที่เดินเท้าสำรวจ ชายหาดมีความกว้างมากกว่า 40 เมตร มีความสมบูรณ์ของเนินทรายและยังไม่พบร่องรอยของการกัดเซาะชายฝั่ง หาดเล็กๆแห่งนี้ยังเป็นที่ตั้งของสำนักงานประปาที่ทำหน้าที่สูบจ่ายน้ำเพื่อการอุปโภคและบริโภคจากฝั่งแผ่นดินใหญ่ ลำเลียงผ่านท่อลอดใต้ทะเลระยะทางกว่า 20 กิโลเมตรไปขึ้นฝั่งแถบหาดทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะสมุยอีกด้วย  เนื่องจากแหล่งน้ำบนเกาะสมุยนั้นไม่สามารถผลิตน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภคได้เพียงพอกับความต้องการใช้ที่สูงขึ้นมากอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะธุรกิจการท่องเที่ยวบนเกาะสมุย

Beach Lover เคยพาสำรวจอ่าวดงตาลในช่วงสองปีที่ผ่านมาหลายครั้ง ติดตามได้จากโพส https://beachlover.net/อ่าวดงตาล-ถูกขลิบ/และ https://beachlover.net/รื้อกำแพง-อ่าวดงตาล/ และ https://beachlover.net/ดงตาล-กับ-ชายหาดที่หายไป/ โดยในเวลานั้นพื้นที่หาดดงตาลทางทิศตะวันออกติดกับหัวเขายังคงเป็นหาดทรายธรรมชาติ และถูกเปิดเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าใช้พื้นที่ได้แบบจำกัดเวลา มาวันนี้ ขอพอสำรวจอ่าวดงตาลอีกครั้ง โดยพบว่าโครงสร้างที่กล่าวถึงในโพสก่อนหน้าแล้วเสร็จไปบางส่วนแล้ว และพบว่าทางทิศตะวันตกของอ่าว มีกำแพงกันคลื่นแบบหินเรียงพร้อมการปรับปรุงภูมิทัศน์ด้านบนซึ่งเป็นโครงการที่เสร็จไปก่อนหน้านี้แล้ว นอกจากนั้นยังพบ งานปรับปรุงกำแพงกันคลื่นเดิมที่มีลักษณะเป็นแนวดิ่งโดยการนำหินมาถมด้านหน้าเพื่อลดแรงปะทะและสะท้อนกลับของคลื่น เมื่อโครงการนี้แล้วเสร็จ อ่าวดงตาลระยะทางกว่า 3.5 กิโลเมตรนี้ จะถูกขลิบด้วยกำแพงกันคลื่นตลอดทั้งแนว เมื่อนั้น “อ่าวดงตาล” ชายหาดเลื่องชื่อสำหรับกีฬาทางน้ำคงเหลือเพียงตำนานหรือไม่ รอติดตามอย่างใจเย็น