หาดเก็บตะวันเป็นชื่อเรียกขานในแผนที่แหล่งท่องเที่ยวรวมถึงใน Google Map และสารบบแผนที่อื่นๆ แต่ชาวบ้านไม่ได้เรียกหาดที่นี่แบบนี้ ชาวบ้านเรียกรวมๆว่าหาดคลองสนเนื่องจากติดกับท่าเรือคลองสน ต.บ่อหิน อ.สิเกา จ.ตรัง
หาดเก็บตะวันเป็นส่วนหนึ่งของชายหาดส่วนใต้สุดของชายหาดที่ยาวต่อเนื่องมาตั้งแต่คลองโต๊ะบันทางทิศเหนือเรื่อยลงมาถึงคลองสิเกาทางทิศใต้ระยะทางตลอดแนวประมาณ 3.3 กิโลเมตร เป็นหาดทรายที่มีความกว้างมากโดยเฉพาะยามน้ำลง ส่วนบนสุดของชายหาดมีสภาพเป็นทราย ส่วนถัดลงไปมีโคลนปะปนบ้างจากน้ำที่ไหลออกจากคลองลงสู่ทะเล จึงปรากฏให้เห็นไม้ป่าชายเลนขึ้นแซมเล็กน้อย ทิวทัศน์ชายหาดด้านหน้าสวยงามจากภูเขาหินปูนที่ทอดยาวเป็นฉากหลังอยู่ในทะเล
แม้สภาพชายหาดจะดูสวยสมบูรณ์ กระนั้นก็ยังพบเห็นเสาเข็มคอนกรีตหลายต้น ถูกตอกเรียงกันเป็นแถวหน้ากระดานเรียงเดี่ยวยาวประมาณ 25-30 เมตร ความสูงจากพื้นทรายประมาณ 1.6-1.8 เมตร โดยพบเศษแท่งปูนและก้อนหินระเกะระกะอยู่ด้านหน้าเสาเข็ม
เมื่ออ้อมไปดูทางด้านหลังของเสาเข็ม พบเพียงแนวต้นสนไม่กี่ต้น คาดเดาว่าเสาเข็มนี้น่าจะถูกตอกไว้เพื่อป้องกันต้นสนด้านหลังให้รอดพ้นจากการกัดเซาะในช่วงฤดูมรสุม จากการสังเกตพบว่าในช่วงนี้ (ฤดูปลอดมรสุม) ชายหาดแถบนี้คลื่นลมสงบมาก และน้ำทะเลอยู่ในระดับต่ำไม่ขึ้นมาถึงแนวของเสาเข็มนี้เลย สังเกตได้จากคราบน้ำทะเลด้านหน้าชายหาด
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การนำเสาเข็มมาตอกประหนึ่งเป็นกำแพงกันคลื่นแบบแนวดิ่ง (ตั้งตรง) บนชายหาดที่กว้างและสวยงามแบบนี้ ถือเป็นการดำเนินการที่ส่งผลเสียต่อทัศนียภาพของชายหาดแห่งนี้มาก ซ้ำร้ายการใช้กำแพงกันคลื่นแบบแนวดิ่งจะยิ่งส่งผลเสียต่อหาดด้านหน้ากำแพงอีกด้วย จากข้อมูลเชิงประจักษ์พบว่า การตอกเสาเข็มลงบนหาดเก็บตะวันเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาที่เกินความจำเป็นไปมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบโครงสร้างที่นำมาใช้ถือว่าหน่วยงานที่รับผิดชอบนั้นมักง่ายต่อชายหาดอย่างมากมาย สมควรอย่างยิ่งที่แนวเสาเข็มนี้จะต้องถูกรื้อถอนออก แล้วทดแทนด้วยมาตรการที่เป็นมิตรกว่านี้หากจำเป็น
