หากขับรถผ่านถนเลียบหาดบางศิลา ต่อเนื่องมาถึงหาดบ้านหัวหิน จ.สตูล ยามนี้ จะมองทะเลไม่เห็นเลยเนื่องจากมีกำแพงกันคลื่นกั้นเกือบตลอดทั้งชายหาด เปิดทางลงชายหาดได้เป็นจุดๆเท่านั้น
กำแพงกันคลื่นที่ว่านี้สร้างต่างเวลา ต่างวาระ ต่างรูปแบบ ปัจจุบันแนวกำแพงกันคลื่นยาวประมาณ 4.3 กิโลเมตร สร้างมาสุดที่หาดบ้านหัวหิน ตอนใต้ของหาดบางศิลา ซึ่งเหลือหาดทรายธรรมชาติอีกประมาณ 1 กิโลเมตรสุดท้าย
ณ บริเวณสุดปลายกำแพงได้เกิดการกัดเซาะเข้ามาจนถึงถนนเลียบชายหาด เนื่องจากอิทธิพลของคลื่นที่เลี้ยวเบนบริเวณส่วนปลายของกำแพง นอกจากนั้นเมื่อคลื่นวิ่งเข้าปะทะกำแพงจะทำให้เกิดคลื่นสะท้อนเอาทรายด้านหน้ากำแพงออกไปนอกชายฝั่ง ส่งผลให้ระดับสันชายหาดลดต่ำลง ระดับน้ำด้านหน้ากำแพงกันคลื่นลึกขึ้น จนชายหาดด้านหน้ากำแพงหดหายไปในที่สุด และอาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของกำแพงอีกด้วย
กลายเป็นว่า "ยิ่งสร้าง ยิ่งกัด" "ยิ่งสร้าง ยิ่งพัง" หรือไม่
โดยทั่วไปวิศวกรเลือกใช้กำแพงกันคลื่นในกรณีที่พื้นที่ด้านในมีชุมชนหนาแน่น มีความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจในระดับสูงจนไม่สามารถรอให้ชายหาดปรับสมดุลตามธรรมชาติได้ ต้องใช้โครงสร้างป้องกันเท่านั้น และมีระดับการกัดเซาะที่เข้าข่ายวิกฤตต้องหาทางรับมือโดยด่วน แต่จากบริบทของพื้นที่ ไม่พบหลักฐานที่จะเป็นเหตุผลทางวิชาการใดที่เข้าข่าย "จำเป็น" ต้องลงมือดำเนินการก่อสร้างกำแพงกันคลื่น
คำถามตัวโตๆสำหรับเรื่องราวนี้คือ กำแพงกันคลื่น ณ หาดบางศิลา ต่อเนื่องมาถึงหาดบ้านหัวหิน จ.สตูล ที่ดำเนินการไปแล้ว และกำลังดำเนินการเพิ่มเติมบางส่วนในตอนนี้ มีความ "จำเป็น" หรือไม่ ..... ใครตอบดี ?!?
